In dit boek staan twee vrouwen centraal, Ella en Janna. Hun levens zijn heel verschillend, ze groeien in andere tijden op maar hun beider leven wordt overhoopgegooid. De situaties zijn niet te vergelijken maar je ziet wel een gelijkenis in hoe de vrouwen op de situatie reageren en verdergaan met hun leven.
Het boek begint met een goede start, vooral door de mooie proloog die op het juiste moment weer terugkomt in het verhaal. Een verhaal dat verder gevuld is met mooie zinnen en ondanks dat er meer zaken spelen niet de rode draad verliest.
“Ik lach omdat het feest is, ik huil om de mensen die dit feest niet meer mee kunnen maken.”
Elles verhaal speelt zich af in een ver verleden, een afschuwelijk verhaal over een jong meisje dat tot twee keer alles verliest en toch doorgaat. Het verhaal van de moord op Joden in dit dorp (en vele andere dorpen) moet verteld worden en mag niet vergeten worden.
Janna hoort het verhaal van haar oma in stukjes en beetjes van mensen die haar oma gekend hebben, maar het is niet haar vader, die de zoon is van Elle. Ze moet echt buiten haar comfortzone gaan om antwoorden te vinden en krijgt hulp uit onverwachte hoek.
Het is bijzonder hoe ze na zoveel tijd achter het verhaal komt waardoor het verteld kan worden, maar door de manier waarop het verteld wordt komt het realistisch over. De gebeurtenissen zijn gelukkig niet te toevallig, Janna moet echt op onderzoek uit.
Wat rest is spijt dat ze het niet eerder geweten heeft, dat ze het er niet met haar oma zelf ook over kan hebben. Ze gaat ook met het verhaal terug naar haar vader, misschien dat hij meer weet? Dat dit ook benoemd wordt maakt dat personages dicht bij de lezer komen en dat je je betrokken voelt bij de hoofdpersonen.
Fijn is dat Janna niet gelijk in de armen van een andere man duikt maar eerst zelf gaat kijken wat ze verder moet doen met haar leven. Ze heeft de levenskracht van haar oma geërfd.
Het is een verhaal dat de lezer verrast en ontroert, de kleine kwinkslagen in het verhaal en de mooie vertelstijl van Aline van Wijnen maken dat dit een heerlijk boek is om te lezen. Ze hadden er wel een pakje tissues bij mogen doen. Ik ben geraakt!
Geef een reactie