Voor wie denkt dat de wereld er in en vlak na de Tweede Wereldoorlog eenvoudig uitzag: (o.a.) de V.S. waren wit en Nazi-Duitsland was zwart, is deze roman best een eyeopener. Het Bluebird-project, dat als achtergrond dient van het boek van Sharon Cameron, en dat echt heeft bestaan, was een plan waarin Duitse artsen, die veroordeeld hadden moeten worden vanwege oorlogsmisdaden, niet bestraft werden, maar werden ingeschakeld door de CIA. En dat bij omstreden experimenten.
Hoofdpersoon Eva heette eerst anders: Inge. Na de oorlog verandert Inge haar naam namelijk in Eva Gerst, om zo makkelijker naar de V.S. te kunnen reizen. Daar gaat ze op zoek naar haar gevluchte vader, één van de betrokken artsen. Ze is op zoek naar gerechtigheid.
Af en toe vind ik het verhaal wel wat breedsprakig, zeker wanneer het gaat om de weinig interessante vriendin Birgit, die op een gegeven moment plotseling uit het boek verdwijnt.
Maar over het algemeen is de roman spannend. Het onderwerp is ook boeiend, al had ik wel graag wat meer over Bluebird gelezen.
Geef een reactie