HOFKRONIEK VAN DE FARAO ZONDER BAARD
In het begin van deze kroniek vond ik het lastig om het verhaal binnen te komen. Een groot aantal personen spelen een belangrijke rol. Toch heeft Veenman hier een aardige geschiedenisroman neergezet.
Farao Hatsjepsoet heeft al eerder in mijn leven mijn nieuwsgierigheid geprikkeld. Hoe was het mogelijk om in een door mannen gedomineerde maatschappij als vrouw toch Farao te kunnen worden? Veenman pakt het slim aan, ze werkt haar verhaal zo uit dat er gewoon geen andere mogelijkheid was dan dat Hatsjepsoet op de troon zou komen. Knap!
Ze heeft ook heel bijzonder neergezet hoe de liefde van Hatsjepsoet en de man die haar werkelijke man wordt en daarvoor bestemd is, een unieke liefde is, die boven alle manieren van seksueel samenleven aan het hof uitsteekt. Daarmee zorgt ze ervoor dat het verhaal van deze farao aansluiting vindt bij ons individualisme en onze opvatting van hoe liefhebben eigenlijk hoort te zijn. Het sluit niet uit dat Hatsjepsoet zeer waarschijnlijk een krachtige heerseres was, die veel voor Egypte heeft betekend.
Ik denk dat Veenman op de juiste wijze summier is omgegaan met de mate van gruwelijkheden die plaatsvonden binnen de veel-godenreligie van Egypte en de macht van priesters en genezers. Je krijgt wel ongeveer een beeld van de invloed van deze aspecten op de lengte van het leven van de Egyptenaar en zeker die van de hoog geplaatsten.
Geef een reactie