“Een weergaloze roman” staat er op de omslag van dit prachtige verhaal over Anne Hathaway, de vrouw van William Shakespeare, en dat is niet gelogen. Imme Dros heeft een prachtige roman over dit ludieke stel geschreven en het is waar: een man floreert als zijn vrouw hem van alle kanten, zelfs financieel, steunt. Het pad van Anne gaat niet over rozen. Ze heeft onverbloemd en ruimhartig lief en daardoor is de rouw die haar overweldigt in haar jonge jaren ook diep en pijnlijk. William Shakespeare is niet dom maar nog wel een blaag als hij dwars door die rouw heen walst met zijn vrolijke en enthousiaste spijbelarij. Zij zijn vanaf het eerste moment maatjes omdat de liefde voor verhalen en taal een directe rol speelt in hun gesprekken. Als Anne met deze nog geen twintig jaar oude blaag trouwt, doet ze dat uit volle overtuiging dat ze het samen goed zullen hebben, ook al moet ze daarvoor bij haar schoonouders gaan wonen, want William Shakespeare heeft letterlijk niets te bieden behalve een ongebreidelde fantasie en zijn tomeloze energie. Je zou hem in deze tijd een ADHD-er kunnen noemen. Anne en William leven in een gevaarlijke tijd eind 16e, begin 17e eeuw. Een tijd van gruwelijke pest, branden in hun stad met de nodige economische gevolgen, misgeboorten en sterven van baby’s en jonge mensen door ziekte of ongelukken.
William krijgt door Annes harde werk en organisatietalent de gelegenheid om zowel te werken als te schrijven aan zijn toneelstukken. Ze geeft hem alle ruimte om in Londen in het theaterwezen te gaan ondernemen met gebouwen en een gezelschap. Maar ook William heeft door zijn veel verschillende banen een goede basis geschapen om met alle facetten van het bedrijf om te gaan en wanneer hij als schrijver doorbreekt, is hij al succesvol als zakenman.
Williams ouders zijn er altijd voor het gezin van Anne en zo krijgt ook Anne de gelegenheid om in zaken te gaan. Ze maakt kleding.
Het is tijdens het lezen van deze roman puur genieten van hoe de karakters worden geschetst, de dialogen worden gevoerd en de dingen worden aangepakt. Je kunt niet anders dan bewondering krijgen voor deze hardwerkende mensen, die van zo veel betekenis zijn geweest voor hun familie, hun stad en hun land. De ontwikkelingen in die tijd worden uitstekend beschreven.
Prachtig hoe Imme schrijft, dat Anne op een bepaald moment een brief aan William schrijft: Lieve Will, en dan herinnert ze zich al die kleine dingen die echtgenoten zich van elkaar herinneren en ze krijgt geen letter meer op papier, onderaan de lege bladzijde schrijft ze haar naam: Anne. Hij schrijft haar een brieft terug. Ik mis jou ook. Misschien is het niet van Shakespeare, maar hier is het echt: less is more.
Een grappig detail over het wapenschild dat de familie Shakespeare kreeg en door William ontworpen was, blijft niet onverteld.
Erg leuk boek voor oud en jong en misschien wel nieuwsgierig makend voor jongeren die benieuwd zijn naar Shakespeare.
Geef een reactie