Een weg terug

Het verhaal speelt zich af in de staat Louisiana. Het is niet alleen het toneel van een rassenstrijd tussen zwart en blank, maar ook tussen Canjun (afstammelingen van Franse kolonisten uit Canada) en gewone Amerikanen. Vanessa en Ethan erven een oud landhuis en zijn 'vreemden' in de streek van de Canjun. Het boek begint gelijk mysterieus als het zoontje van Vanessa een Afro-Amerikaanse man heeft gezien, die tegelijk ook onzichtbaar is. Vanessa en Ethan willen het huis verbouwen en er een bed en breakfast van maken. Ze sluiten vriendschap met Zoë en Pierce Broussard, een gelukkig getrouwd stel die samen een goedlopend restaurant runnen in het stadje Les Barbes.

Maar dan krijgt Zoë dreigbriefjes met slechts zes woorden: 'Ik weet wat jij hebt gedaan'. Ze wordt overvallen door angst en verscheurd door twijfel, want haar mooie leventje blijkt gebaseerd te zijn op leugens van 10 jaar geleden om haar ongelukkige jeugd voorgoed van zich af te schudden.

Kathy Herman probeert een spannende roman te schrijven, maar het is erg lastig om erin te komen. Dan komt door verschillende dingen. Ten eerste introduceert ze heel veel mensen in het verhaal die allemaal wat willen zeggen over een bepaalde situatie. Het verhaal wisselt regelmatig perspectief. Dan zijn er een paar alinea's geschreven over de situatie van Vanessa, dan weer wordt je meegenomen in de gedachtewereld van Zoë (met heel veel herhalende vragen) of van een politiesheriff die een misdaad moet oplossen, die gepleegd is vlakbij het landhuis van Vanessa. En dan zijn er nog de gesprekken van de dorpsbewoners.

Daarnaast is de roman in het begin erg gladjes; in de dialogen gebruiken de mensen mooie volzinnen en lijken ze altijd het goed te zeggen. Als er al een misverstand ontstaat, dan wordt het gelijk goed gemaakt. Als dat is om te laten zien hoe communicatie hoort te gaan dan staat het wel heel ver af van de realiteit. Datzelfde ervaar ik met de beschreven emoties, die vaak in één zin worden afgedaan. Of de moord die bijna als een droog feit wordt gepresenteerd. Daardoor wordt de spanning niet goed opgebouwd.

De roman bereikt ook echt een anticlimax als Zoë zelf haar leugens uit het verleden probeert op te lossen. Je krijgt als lezer echt het gevoel: 'Nou zeg is dat alles?' Het maakt het karakter van Zoë die de leugens in stand wil houden omdat anders haar huwelijk op de klippen zal lopen, erg onrealistisch. Gelukkig geeft de schrijfster het boek een verrassende wending, waardoor het verhaal wel spannend wordt. Vanessa en Ethan willen hun vrienden helpen en raken betrokken in het gevaar. De scenes waarin Vanessa achtervolgt wordt, zijn het best, maar misschien komt dat ook omdat haar karakter het meest herkenbaar is.

Liefhebbers van romans van Kathy Herman zullen dit boek waarderen. Het geloof ligt er zeer dik in. Niet alleen omdat de hoofdpersonen christen zijn en bidden, maar ook omdat de schrijfster als het ware door het verhaal heen wil laten zien dat leugen niet loont. Achterin het boek zijn gespreksvragen opgenomen, waardoor het boek verder besproken kan worden.

Kathy Herman is een populaire schrijfster. Eerder zijn van haar een serie boeken uitgegeven, waar dezelfde mensen in voorkomen, namelijk de moeder van Vanessa, als rechercheur Sophie Trance. (De ware vijand, Het laatste woord en De juiste beslissing). Maar je kunt dit boek ook lezen als een eerste kennismaking.