Boekrecensies vanuit christelijk perspectief

19076

Een rugzak vol tranen en hoop

Auteur

Type boek

Recensie

Datum

Waardering

Gootjes-van Gurp, Jos

Waargebeurde verhalen

Diane Kooistra

13-07-2019

4 out of 5 stars

 

BESTEL

Recensie

Jos Gootjes werkt op een school bij een asielzoekerscentrum en ze heeft besloten hun verhalen op te tekenen. Ze vertelt over een aantal vluchtelingen dat op reis is, de een begint aan de reis en de volgende is onderweg. Mensen die hen helpen of juist niet, ze maken heel veel mee. En dan komen ze in Nederland. Getraumatiseerd en onbekend met onze gebruiken en woorden. Probeer dan maar eens onder woorden te brengen hoe je je voelt en wat je wilt.

Het zouden schrijnende verhalen zijn, maar de toon in dit boek maakt dat het fijne en nuchtere verhalen zijn om te lezen. Humor maakt veel goed maar heelt niet alle wonden. Lachen als ze jongens appelflapjes wil laten maken “mannen horen niet in de keuken,” en een traan als je leest hoe het maken van een groentetuin of het voeren van eendjes hen weer terugbrengt naar hun eigen land van voor de oorlog. Jos wil, denk ik, laten zien dat vluchtelingen ook gewone mensen zijn als jij en ik en dat is heel goed gelukt.

De verhalen worden afgewisseld met enkele recepten uit Syrië en Somalië. Daarnaast staan er treffende gedichten in die de situatie goed weergeven. Qua lay out zijn ze wat lastig te lezen maar echt de moeite waard.

Wat ik wel jammer vond is dat je niet de hele verhalen van Mohammed en Fatima en Layla en enkele andere vluchtelingen kunt volgen, maar de delen die verteld worden zijn al best heftig om te lezen.

Er wordt veel van deze jongeren verwacht, vaak komen ze aan zonder ouders en familie en dan lees je dat kinderen zichzelf moeten redden, of in Nederland ook weer overgeplaatst en verhuisd worden. Gelukkig staan de mensen van het AZC voor ze klaar met hart en ziel. Ik schrok ook erg op de laatste pagina toen ik las dat de school gaat sluiten, wat erg!

Een rugzak vol tranen en hoop is een heel fijn boek om te lezen over onze medemensen die moeten vluchten. Jos Gootjes verzandt niet in een zielig verhaal en vraagt geen medelijden maar vertelt hun enige en ware verhaal met ups en downs. Ze brengt daarbij het positieve naar boven en dat vind ik knap gedaan!

Jouw waardering

Like en deel deze recensie:



Geef een reactie

Je e-mailadres wordt niet gepubliceerd. Vereiste velden zijn gemarkeerd met *

Deze site gebruikt Akismet om spam te verminderen. Bekijk hoe je reactie-gegevens worden verwerkt.