Ze waren erop voorbereid, maar toch kwamen de Engelsen, de Tommies totaal onverwacht. Lettie, haar moeder, broertje en zusje raken in één nacht alles kwijt en worden meegenomen door de Engelsen die op dat moment (in het begin van de vorige eeuw) in oorlog zijn met de boeren van Zuid Afrika. Ze worden met vele andere vrouwen en kinderen in een concentratiekamp gestopt. Daar maakt Lettie de vreselijkste dingen mee. Zij haalt de moed om door te gaan en niet toe te geven aan de honger, kou en pijn van de slechte behandeling door de bezetters, uit het ’s nachts naar de sterren kijken en terug te denken hoe ze dat voor de oorlog samen met haar Opa deed. Daarnaast leest ze veel in de bijbel en laat ze zich leiden en troosten door Gods woord.
Haar opa, vader en broer vechten in de oorlog en daarom moest zij met haar moeder, broertje en zusje overleven op de boerderij. Dat was niet gemakkelijk maar toch denkt ze er graag aan terug. Die terugblikken maken dat het verhaal voor de lezer compleet is en de gevoelens van haat, woede en angst zo begrijpelijk zijn.
Lettie is 14 en zit volop in de puberteit, ook in het kamp. Ze sluit een haat/liefde verhouding met een soldaat. Iets wat ze verstandelijk niet kan begrijpen maar met haar gevoel wel. Ze is leergierig en leert zichzelf Engels zodat ze met de soldaten kan praten. Door het verhaal van de Engelse soldaat leert Lettie dat er 2 kanten aan de oorlog zitten. Hem zijn goud, diamanten en rijkdom beloofd, geen smerige oorlog in stof en bloed. Hij wil ook graag naar huis, zij ook.
Ze komt haar oom en tante tegen die zich bij de Engelsen hebben aangesloten en ze zet zich in voor de zieken. Dit speelt zich allemaal in 2 jaar af en is een mooi, heftig en indringend verhaal om te lezen. Ik wist wel van de Boerenoorlog in Zuid Afrika maar niet van de concentratiekampen. De schrijfstijl van Boling is prettig door niet te lange zinnen, hij weeft er Afrikaanse woorden in en geeft en klein beetje aandacht aan de scheiding tussen de blanke en zwarte mensen. Het verhaal is zo gedetailleerd dat het een grote oorlog klein en besloten maakt. En dan wordt het een heel persoonlijk verhaal om te lezen.
Geef een reactie