Het is niet zo eenvoudig voor een schrijver om een interessante historische roman te schrijven waarin een kind de verteller is. Daarmee legt hij zich een aantal beperkingen op, en daarmee moet hij kunnen omgaan. Olli Janonen is daar heel goed in geslaagd. Zijn 'De hemelproef' gaat over de intelligente Angus, inwoner van het kleine eiland St. Helena, die aan het begin van het verhaal pas acht jaar is.
Een intelligent jochie én een heel goede waarnemer.
Om die reden is hij al als klein kind uitgekozen om een aantal experimenten uit te voeren. Die opdrachten heeft hij gekregen van een geleerde bezoeker van het eiland: de astronoom Halley, een rijzende ster in de intellectuele kringen van de zeventiende eeuw.
Halley is allang weer in Engeland, maar Angus voert zijn taken trouw uit. Zo klimt hij elke nacht in een hoge boom en bestudeert hij de sterrenhemel.
St. Helena is geen veilige plek. Opstandige elementen roeren zich en blijken levensgevaarlijk. Van de gouverneur is geen hulp te verwachten. Die is corrupt en voert een schrikbewind. Angus maakt veel mee en wordt ten slotte met een brief om hulp naar Engeland gestuurd, waar hij Halley terugvindt.
Onderweg beleeft hij heel wat avonturen, die erg spannend zijn beschreven. Interessanter nog: de hoofdpersoon maakt een boeiende ontwikkeling door.
'De hemelproef' geeft een mooie en historisch verantwoorde inkijk in het leven en het denken van de zeventiende eeuw. En het biedt inzicht in het ook toen al aanwezige conflict tussen het (nog algemeen aanvaarde) christelijk geloof en de zich ontwikkelende wetenschap. Ik heb ervan genoten!
Hoewel er een predikant in voorkomt en er regelmatig Bijbelteksten worden aangehaald is 'De hemelproef' geen christelijke roman. Angus’ leermeester Halley, naar wie de sympathie van de auteur duidelijk uitgaat, is op religieus gebied bepaald geen doorsnee zeventiende-eeuwer. Hij laat zich kritisch uit over de historische betrouwbaarheid van de Bijbel, met name over die van het Oude Testament. Wat dat betreft onderscheidt hij zich van veel van zijn collega-geleerden. Dat waren vaak overtuigde gelovigen.
Geef een reactie