Marilyn is getrouwd met Jim. Ze hebben een ‘Hou van je, doeg!’ relatie: druk, druk, druk. Het benauwt Marilyn op een gegeven moment te erg, omdat de toon van dat ‘hou van je’ niet meer de lading dekt. Ze vlucht uit haar gouden kooi - het alles-voor-elkaar-leventje naar een eigen baan, een eigen kamertje, een eigen leven waar ze in een nieuwe rust en ruimte wil bekijken wat ze met de rest van haar leven gaat doen en of ze wel of niet wil scheiden. Er is geen sprake van overspel of iets in die geest, er is gewoon geen echte liefde. Het ging al mis bij de eerste dans op hun huwelijk.
Omdat blijkt dat Marilyn erg van dansen houdt, neemt ze dansles. Ze doet het daar erg goed. Jim weet niet hoe hij het heeft als blijkt dat Marilyn van het ene op het andere moment, zo ervaart hij dat, vertrokken is. Hij is ten einde raad en weet niet wat hij moet doen. Door allerlei gebeurtenissen komt hij in aanraking met een oudere dame, die vroeger danslerares was. Ze biedt hem aan wat danslessen te geven. Het blijft niet bij danslessen. Wat deze dame tijdens de lessen overhandigt, zijn compleet prachtige levenslessen. En net als bij dansen: je moet echt gaan oefenen om het zo te kunnen doen, dat je vrij komt van het maniertje en er plezier aan beleeft.
Het is niet alleen zijn vrouw, bij wie blijkt dat Jim niet zo hard geoefend heeft in het liefhebben. Ook zijn kinderen hebben schade opgelopen van zijn levenswijze. Als Jim dat eindelijk inziet, blijkt het moeilijk te zijn om ergens in de puinhoop te beginnen met opruimen. Toch lukt het hem om een begin te maken.
Dit boek krijgt van mij 5 sterren. Het is goed voor ieder mens om dit te lezen met zijn steengoed uitgewerkte ontwikkelingslijnen. Het is ongelooflijk mooi zoals de schrijvers laten zien hoe de liefde kan werken in huwelijken waarvan beide partners God willen gehoorzamen en leven volgens zijn richtlijnen en hoe kwetsbaar tegelijkertijd christenen zijn.
Geef een reactie