Wanneer Toni (Antonia) er achter komt dat haar zoon van vijf jaar oud is misbruikt en gedwongen is als kinderpornomodel, barst haar wereld uit elkaar. Ze vangt haar eveneens misbruikte nicht op en wordt in een wereld getrokken waar ze het bestaan niet van vermoedde. Deze roman heeft diepe indruk op me gemaakt, vanwege het getuigenis, dat er herstel mogelijk is, ook na zulke traumata in het leven van kinderen en hun ouders. Toni laat het er niet bij zitten. Terwijl ze met zichzelf worstelt, omdat zij ook door allerlei stadia moet, die haar aan de rand van uitputting brengen, krijgt ze het met Gods hulp en de hulp van goede vrienden voor elkaar om uit te groeien tot de moeder die zij moet zijn voor haar zoon.
Niemand wil dit meemaken, maar doordat je dit zeer realistisch geschreven relaas door Toni heen volgt, maak je het ook zelf mee. Dit boek onderwijst elke ouder om inzicht te krijgen in de verschrikkelijke pijn, die misbruik met zich meebrengt. Ik zou het ieder willen aanraden om te lezen, omdat elke persoon die op Toni betrokken is, het gedrag vertoont, dat jij misschien ooit in je leven eens zal moeten vertonen. De vriendinnen die haar ondersteunen, elk op haar eigen manier, zijn een praktisch bewijs van Gods nabijheid en draagkracht in Toni's leven. Het verdriet van haar ex-man en zijn terugkeer tot het hart van zijn zoon is het verdriet van veel mannen die opgaan in hun carrière en niet in de gaten hebben, waar hun vrouw en kind(eren) doorheen gaan.
De christen-psychiater, die Ben, de zoon van Toni, behandelt, laat duidelijk zien wat de processen zijn en hoe we ons kunnen opstellen, wanneer we met een soortgelijke problematiek te maken krijgen. Toni's leven ziet er weinig hoopvol uit op het moment van deze ontdekkingen, maar stapje voor stapje groeit haar hoop op herstel en op een leven dat gelukkiger is, dan het ooit geweest is.
Geef een reactie