Minne heeft jaren voor haar ziekelijke, egoïstische moeder gezorgd. Na haar overlijden beseft Minne pas goed dat ze haar leven door haar moeder liet bepalen. Behalve haar werk in de supermarkt had ze geen sociaal leven. Ze gaat op vakantie naar Duitsland en daar ontmoet ze Kurt. Het klikt tussen hen en hoewel Minne gevoelens voor hem krijgt, durft ze nog geen relatie aan. Als hij haar verhaal hoort, heeft Kurt er begrip voor. Hij stelt voor om elkaar volgend jaar om deze tijd op dezelfde plaats weer te ontmoeten.
Het wordt een turbulent jaar voor Minne. Omdat haar naam haar doet denken aan min, minder, minderwaardig, wil ze in het vervolg Cara genoemd worden, vanwege de betekenis: dierbaar, geliefde. Haar baas vraagt haar meerdere keren mee uit en Cara geniet ervan, maar Kurt blijft in haar gedachten.
Een boeiende roman waarin de karakters van Cara en Gera, waar de tweede verhaallijn over gaat, goed uitgediept worden. De naam Cara vind ik wel vreemd gekozen, omdat het een verzamelnaam is voor ziektes aan de luchtwegen. Het is ook vreemd dat de bedrijfsleider eraan te pas moet komen als bijvoorbeeld een caissière een foutje maakt. Dat is het werk van de hoofdcaissière normaal gesproken. Maar in deze supermarkt zijn geen afdelingschefs, de bedrijfsleider wordt overal bijgehaald. De vriend van Gera komt in de gevangenis terecht maar om een reden die niet uitgelegd wordt, is hij al snel weer vrij en slaat hij opnieuw toe. Jammer, dat je met de vraag blijft zitten waarom.
Geef een reactie