Dit is een zelfstandig te lezen vervolg op ‘Controle’.
Emma zit vier jaar vast voor een zwaar vergrijp. Ze praat met bijna niemand, ze wordt gepest door medegevangenen. Met Fatima heeft ze wel goed contact. Emma krijgt alleen maar bezoek van Renate, haar vroegere secretaresse. Van haar krijgt ze te horen dat haar kinderen haar niet meer willen zien. Annabel en Sven wonen bij hun vader, Emma’s ex Thijs. Ze heeft ook geen contact meer met haar moeder en haar zus. Haar proefverlof brengt ze door bij Renate. Ze moet heel erg wennen aan het leven buiten de gevangenismuren. Als ze vrij komt, kan ze een flatje huren en krijgt ze eindelijk haar kinderen weer te zien. Maar dan blijkt dat Renate een niet zo fraaie rol heeft gespeeld.
In deze psychologische roman wordt de harde, rauwe werkelijkheid van het leven in een gevangenis goed weergegeven. Zo zelfs, dat ik met de gedachte speelde om niet meer verder te lezen, zo deprimerend vond ik het. Maar ik wilde natuurlijk wel weten hoe het af zou lopen. Het traject naar Emma’s vrijlating, het hernieuwde contact met haar zus en kinderen, is bijzonder om te lezen.
Helaas komt er een vloek in voor en wat schuttingtaal. Veel overmatig spatiegebruik en waar wel spaties moeten, staan ze niet. Een betere redactie voor het derde deel is aan te bevelen.
Geef een reactie