Twee thrillers. Ik heb ze na elkaar gelezen. Na Ciao Sicilia had ik geen goed gevoel. Na Onvindbaar had ik het gevoel dat het goed zou komen, ook al eindigt het open.
Ciao Sicilia begint met een onwaarheid: “Het is de zekerheid dat er vandaag iets onverwachts gaat gebeuren die Anne – de hoofdpersoon - pijn in haar maag bezorgt.” Later blijkt dat de zekerheid niet onverwacht was voor Anne, maar wel dat ze niet wist of het onverwachte haar zou brengen wat ze wilde: voor de rest van haar leven onvindbaar zijn voor haar gewelddadige man.
De in scène gezette kidnap van Anne, later met de nieuwe naam Sofia, wordt helemaal beschreven alsof ze geen idee had van wat er stond te gebeuren. Veel later blijkt dat Anne gekidnapt wilde worden om van haar situatie en van haar man af te komen. Alleen laat ze de kidnap uitvoeren door echte criminelen. Tot overmaat van ramp geeft ze al het geld dat ze heeft aan de kidnappers. Kortom, ze heeft zich niet zo slim voorbereid op haar vlucht naar een beter leven.
De hele thriller blijft Anne in de modus van een soort naïeve onschuld met een fout verleden. Daardoor kan ze het kwaad niet van het goed onderscheiden. Overigens lopen alle soorten kwaad en goed op het eiland Sicilië dwars door elkaar. Echtheid en huichelarij lopen in elkaar over, waardoor het leven onbetrouwbaar en onrustig is. In feite is iedereen betrokken bij de heersende maffia, maar aan de andere kant zijn het gewone mensen en het ligt er maar net aan in wat voor situatie je zit of je iets goeds of iets kwaads doet. Er vallen behoorlijk wat doden voordat Sofia rust vindt. Er is een lichtpuntje dat een doorbraak van gerechtigheid op het dorp belooft: Sofia en haar Siciliaanse vriendin maken op de begrafenis van een paar dierbaren een statement tegen de spiraal van kwaad en noemt de naam van de overheersende familie. Het boek vertelt het verhaal in de hij-vorm.
Onvindbaar begint met de suggestie dat Casey Cox, de hoofdpersoon, een misdaad op haar geweten heeft en op de vlucht is. Dylan Roberts, ex-militair en in functie als detective probeert de moord op een journalist op te lossen, die bevriend was met Casey. Hij weet dat zij niet de dader is, omdat hij bezig is een dossier op te bouwen over de fraude en andere misdaden van een paar hoge functionarissen bij de politie en hij aanwijzingen heeft dat zij het hebben gedaan.
In deze thriller is het duidelijk dat de goede mensen proberen het kwaad aan de kaak te stellen en daar zelfs hun leven voor over moeten hebben. Er is een duidelijk doel en een enorme hoop dat het Casey en Dylan gaat lukken, alleen weet je niet hoe. Casey leert door het verhaal heen steeds meer dat zij niet alles in de hand heeft en dat ze in haar leven op God kan vertrouwen, hoewel ze al haar slimheid moet gebruiken om uit de handen van de misdadigers te blijven. Ze hebben het op haar voorzien, omdat zij te veel weet. Er is een duidelijke karakterontwikkeling en de aantrekkingskracht tussen Casey en Dylan groeit naar een diep respect en ruimte voor ieders eigen levensweg en strijd. Er vormt zich een liefde die geen storende, maar een versterkende factor is om het doel te halen en het ultieme kwaad berecht te willen zien.
Het verlangen van Casey, dat ze gevonden wordt en hoe het ook afloopt, rust zal vinden, groeit tot een hoop dat er werkelijk gerechtigheid zal geschieden. Overigens is zij door deze drive gevoelig voor signalen en ontdekt en passant de waarheid over een meisje dat misbruikt wordt en doet er daadwerkelijk iets aan, zodat dit meisje gered kan worden uit de handen van haar misbruikers. Hierbij raakt Casey gewond en wil ze haar oorspronkelijke strijd bijna opgeven, maar dan duikt Dylan als redder op en motiveert haar om het doel niet uit het oog te verliezen. Het boek is in de ik-vorm geschreven, waarbij Casey het meest aan het woord komt.
Beide boeken zijn zo geschreven dat je ze niet weg kunt leggen, je wordt als het ware het verhaal ingezogen. Je kunt kiezen wat mooier is: In Ciao Sicilia eindigt de hoofdpersoon in de armen van een zoon van een familie die jaren de leidende heersers in de misdaad op het eiland was en in Onvindbaar is de hoofdpersoon veilig omdat zij zich toevertrouwt aan Gods Vaderarmen en de misdaad eerlijk berecht zal worden.
Geef een reactie