Davita vindt het moeilijk om haar plekje te vinden bij haar communistische ouders. Er vinden bijeenkomsten thuis plaats en ze verhuizen erg vaak. Dan is daar haar familie die joods is of christen. Zo komen er veel denkbeelden op haar af. Ze houdt van haar ouders, maar ook van haar Joodse familie en dan is er nog oom Jakob die in geen enkel hokje past. Omdat haar vader journalist is, doet hij verslag van de burgeroorlog die in Spanje gaande is. Davita denkt na over wat oorlog betekent en wat fascisme is.

Het is bijzonder om te lezen hoe Chaim Potok de spanning tussen orthodoxie en openheid voor de wereld heeft uitgewerkt in dit boek. In de eerste zinnen staat direct waar het hele boek om gaat, maar ik had het niet in de gaten. Toen ik het uit had, las ik de eerste regels opnieuw en ik verbaasde me erover dat ik ze niet serieus had genomen, dat ik eerder niet had beseft, wat een zware lading er in die eerste zinnen ligt.

Davita, een Amerikaans Joods meisje geeft in de zomervakantie na haar middelbare school Engelse les aan een Joodse jongen. Noach is net in Amerika aangekomen, na een oorloglang verblijf in Auschwitz. Zijn hele familie is omgekomen bij de inval van de Duitsers in zijn stad Kralow in Polen.