20112
Auteur
Type boek
Recensie
Datum
Waardering
Recensie
Arjan van Essen heeft een roman geschreven die gebaseerd is op zijn eigen leven. De roman begint met een nachtmerrie waarin de gokscene een belangrijke rol speelt en gaat in het volgende hoofdstuk verder met het leven van Parre. Hij is de hoofdpersoon en groeit op een boerderij ergens op de Veluwe op. Een herinnering aan zijn grootvader en aan de dag van de begrafenis van zijn grootvader. Beschrijvend. Hij wordt uitgesloten van die begrafenis. Zijn ouders menen dat hij te jong is. Maar ondanks de afstand waarmee het wordt geschreven, schrijnt het. Het boek sluit ook met een begrafenis. Eindelijk ziet Parre een gestorven mens. Een mens die op een heel andere manier veel voor hem betekende. De weg tussen deze twee begrafenissen is een gespleten weg en tussen die twee wegen groeit de Veluwe. In de natuur vindt Parre afleiding en rust van alles wat niet wordt uitgesproken en waarvan de lezer onherroepelijk zal begrijpen dat het vervreemdt en verwondt. Parre lijkt door alle gebeurtenissen heen bijna een onaanraakbare, een paria. Iemand die letterlijk niet gezien wordt. Hij lijkt met niemand verbinding te hebben en weet ook niet hoe hij verbinding moet leggen. Er lijken allemaal (niet uitgesproken) verbonden te zijn. Met zijn broer. Met zijn nichtje. Met het buurmeisje. Met zijn zus. Als hij op latere leeftijd zijn ouders krijgt opgedrongen om het oog op te houden, houdt hij zich letterlijk afzijdig en heeft geen enkele behoefte de verbinding alsnog te gaan maken.
Nergens in de roman wordt dit gemis aan liefde gevuld, behalve misschien in zijn escapades naar het bos en de heide, die overigens prachtig en haast filmisch beschreven scènes opleveren en in zijn liefde voor zijn hond en een uil, die hij van de dood redt. Als lezer vermoed ik een diepe eenzaamheid, die door niets meer opgelost kan worden. Komt het daardoor dat hij de mensen in zijn leef- en werkkring glashard kan voorliegen en misleiden? De lezer zal er niet achter komen.
De spanning wordt gaandeweg steeds sterker en de moeite om de gokwereld gescheiden te houden van de echte wereld ook. Totdat de zoveelste confrontatie het besef laat binnendringen dat hij moet erkennen dat hij zwaar gokverslaafd is en per direct hulp moet zoeken.
Het is mooi dat hierover ook een paar hoofdstukken worden geschreven en zo gaaf om te lezen wanneer Parre eindelijk contact kan maken met zijn eigen emoties. Het geeft ook een gevoel voor de lezer van thuiskomen en de verzekering dat het kennelijk goed zal komen, hoe gebroken de situatie ook is.
Door de onderkoelde en oordeelvrije manier van schrijven, krijgt de lezer juist de vervreemding en het gebrek aan liefde in het leven van Parre mee. En dat is heel knap van de schrijver.
Een ongelooflijk spannend moment vind ikzelf de confrontatie met zijn eigen leerling, die ook in het verslavingsinstituut wordt opgenomen. Heel knap geschreven hoe beider gebroken levens elkaar proberen te ontmoeten terwijl er een gigantische afstand was zoveel jaren ervoor.
Jouw waardering
Like en deel deze recensie:
20111
Auteur
Type boek
Recensie
Datum
Waardering
Recensie
Een mooi verhaal voor het naar-bed-breng-ritueel. Je kunt in je dromen allemaal mooie avonturen beleven. Bijvoorbeeld dat je naar een schat zoekt of meedoet in een circus.
Met prachtige prenten en korte gedichtjes. Voor kinderen van 3 tot 6 jaar.
Jouw waardering
Like en deel deze recensie:
20110
Auteur
Type boek
Recensie
Datum
Waardering
Recensie
Als Dana met haar familie naar Schiermonnikoog gaat, ontmoet ze een groepje monniken. Met haar vader gaat ze naar een viering. Dana komt diep onder de indruk en vraagt zich af wat de monniken beweegt om zo te leven.
Ze heeft kort contact met broeder Marcus.
Weer thuis, slokt het gewone leven haar weer op. Dan krijgt Dana een burn-out. Veel dingen zijn haar te veel. Haar man Ruben steunt haar maar begrijpt haar niet altijd.
Dana stuurt een mail naar broeder Marcus. Hij schrijft dat stilte belangrijk is, leren luisteren en loslaten.
Dit is een interessante roman waarbij de lezer een inkijkje krijgt in het leven van een groep monniken. Knap zoals de auteur dat weet te omschrijven.
De gevoelens van Dana worden op een realistische manier beschreven.
Een boek met diepgang.
Jouw waardering
Like en deel deze recensie:
20109
Auteur
Type boek
Recensie
Datum
Waardering
Recensie
Een vrouw die ouder lijkt dan ze is, reist elke keer met een tram op hetzelfde traject. Haar jongere broer, die zij vanaf haar kindertijd niet meer heeft gezien, is chauffeur op de tram. Ze wil contact met hem maken, maar is er ook heel erg bang voor. Ze wil verzoening, ze wil van haar levenslange schuldgevoel af, maar de angst hoe hij zal reageren is te groot. Honderdzes pagina’s worden we meegenomen naar hun jeugd en wat daar is gebeurd. Het is geen mooi plaatje maar toch eindigt dit boek hoopvol.
Het proces om deze drempel over te willen en te kunnen, is kundig beschreven. Het durven doorleven van de ergste tijd van je leven is een heel zware klus en dat merk je op elke bladzijde. Niets laat de schrijfster onbenoemd. De jaloezie, de honger naar echte liefde, de vreemdheid, de wreedheid, het daderschap en het slachtofferschap, de empathie, de vijandschap en de loyaliteiten. De vreselijke climax en de diepe pijn.
Een goede metafoor is De Diepte, de plaats waar ze toen woonden en waar het plaatsvond. De lus staat voor het ritme waarin de chauffeur zijn hele leven al gevangen zit, maar wat hij prima vindt.
En zo staat dit boekje vol met beelden waarachter een eigen wereld schuilgaat en die je als lezer op verschillende manieren kunnen aanspreken.
Hoewel het kwaad een duidelijke rol speelt en je de schade en de pijn proeft en ervaart, heeft het niet het laatste woord. En dat is knap.
Jouw waardering
Like en deel deze recensie:
20108
Auteur
Type boek
Recensie
Datum
Waardering
Recensie
Dit boek is speciaal geschreven voor de Kinderboekenweek 2020 met het thema: “En toen?”. Er is een bijbehorend kindertheater deepdeep. Een paar ontwikkelingen en ontdekkingen door de tijd heen worden in prenten en kleine gedichten weergegeven. De omslag van het boek bevat de tijdlijn en de beschreven en getekende gebeurtenissen.
Het is geschikt om samen te lezen met kinderen van 4 tot 6 jaar.
Jouw waardering
Like en deel deze recensie:
20107
Auteur
Type boek
Recensie
Datum
Waardering
Recensie
Sophie is net verhuisd. De verhuisdozen zijn nog niet eens uitgepakt als de nieuwe buurvrouw aanbelt en Sophie uitnodigt om een keer langs te komen. Buurvrouw Lidy is hartelijk, spontaan en nogal excentriek.
Sophie en Lidy kunnen goed met elkaar opschieten. Sophie leert tuinieren van haar.
Het verhaaltje is wat kort door de bocht, dat is jammer, want met name Lidy is een heel leuk personage.
De tips om te zaaien, stekken, verpotten enz. zijn daarentegen erg uitgebreid en duidelijk. Het boekje is daarom meer geschikt voor kinderen die geïnteresseerd zijn in tuinieren dan als (voor)leesboekje en nodigt uit om zelf een avocadopit te laten ontkiemen of een pannenkoekenplant te stekken.
Het boekje is rijk en erg mooi geïllustreerd.
Jouw waardering
Like en deel deze recensie:
20106
Auteur
Type boek
Recensie
Datum
Waardering
Recensie
Lana en Zoryana worden onder valse voorwendselen vanuit Wit-Rusland naar Nederland gelokt. De baan die hun in het vooruitzicht is gesteld, blijkt er niet te zijn. Ze komen in handen van criminelen.
Een verstandelijke beperkte man wordt dood aangetroffen in zijn bed. Hij heeft de kleding aan die hij altijd draagt. De dokter stelt een natuurlijke doodsoorzaak vast maar inspecteur Maritz denkt daar anders over. Hij bijt zich vast in de zaak en het blijkt dat hij zich niet vergist heeft.
Dit is het tiende deel in de serie over inspecteur Maritz. De auteur behandelt een actueel thema en heeft goede research gedaan.
De mooie omslag geeft de inhoud duidelijk weer.
Jouw waardering
Like en deel deze recensie:
20105
Auteur
Type boek
Recensie
Datum
Waardering
Recensie
In 1856 verdronk de 21-jarige student John Whitmore Winslow in de zee bij het Engelse Dover. Een tragisch verlies voor zijn ouders, andere familie en vrienden. Temeer omdat de verwachtingen met betrekking tot zijn toekomst hooggespannen waren. Whitmore was een erg intelligente student die uitstekende resultaten behaalde op de universiteit Trinity College in Dublin. Hij had zich op allerlei terreinen kunnen ontplooien, maar was van plan om predikant te worden en daarmee om in de voetsporen te treden van zijn vader Octavius Winslow.
Die vader heeft dit boek over zijn zoon geschreven, gebaseerd op diens dagboeken. Niet in de eerste plaats om zijn verdriet te uiten maar vooral om iets te vertellen over het geloofsleven van zijn zoon. Met de hoop dat andere studenten erdoor gevormd en bemoedigd zouden worden. Hij schrijft daarover: ‘Het leven van Whitmore was een verborgen leven. Ook zijn dood was verborgen. Maar hij leefde en stierf in de Heere. Laat jonge mensen die aan onze universiteiten studeren dit lezen. En laten ze leren dat de diepste vroomheid niet onbestaanbaar is met de grootste geleerdheid. Dat een nauwe wandel met God samen kan gaan met de intellectuele cultuur.’
Een vader die een biografie over zijn eigen zoon schrijft … dat is een hachelijke onderneming. Is het voor een zo naast familielid mogelijk om een objectief beeld te schetsen? Het is mijns inziens niet echt gelukt. Whitmore was vast een jongeman met een prettig karakter en een oprecht geloof maar als ieder mens had hij ongetwijfeld ook minder goede eigenschappen. Die komen weinig naar voren, waardoor het boek af en toe iets van een hagiografie krijgt.
Met name de dagboekgedeeltes zijn echter de moeite waard. Whitmore had al als jongen van veertien, vijftien jaar een opvallend diep inzicht in de menselijke natuur en geest. Behalve erg intelligent was hij bijzonder gevoelig. Echt thuis in deze wereld voelde hij zich maar zelden. Hij las erg veel; studeerde voortdurend en deed dat zonder zich af te keren van zijn christelijke opvoeding. Integendeel, juist het geloof was de drijvende kracht achter vrijwel alles wat hij deed. Vooral die combinatie van intelligentie en geloof maakt het boek interessant, iets dat ook wordt aangegeven door de schrijver van het voorwoord, Bart Jan Spruyt.
Jouw waardering
Like en deel deze recensie:
20104
Auteur
Type boek
Recensie
Datum
Waardering
Recensie
Lente en Liva zijn moeder en dochter. Elk van de auteurs heeft een van beide karakters uitgewerkt. Dat maakt dat ze een unieke samenwerking hebben gehad tijdens het schrijven van deze literaire roman.
Het eerste deel gaat over de vader van de moeder (opa). In mooie scènes en sfeertekeningen zie je hoe hij zorgt voor zijn dochter en kleindochter. Door deze opa en vader zien ze hoe liefde werkt. Opa overlijdt als Liva (de kleindochter) al bijna volwassen is, maar ze kan niet zonder deze prachtige liefde. Nu hoopt ze dat zij die liefde in een hernieuwde band met haar moeder terug zal vinden. Zowel moeder als dochter zijn een zorgenkind en nu moeten ze het samen verder zien te rooien.
In deel twee komt er een bericht dat de moeder een eiland heeft geërfd via haar vermiste man. Het is alsof ze uit haar lethargie ontwaakt en een nieuw leven begint. Ze gaat het eiland bezoeken om te kijken of het iets voor haar is om te gaan wonen. Het sluit helemaal aan bij wie zij is. Liva besluit om met haar moeder mee te gaan. In contact met de mensen die hetzelfde beroep beoefenen als de laatste eilandbewoner, komt de waarheid over hun man en vader aan het licht.
Dit verhaal trekt in paradijselijke beelden aan je voorbij, maar gaat allesbehalve over het paradijs. De niet te genezen gebrokenheid dringt zich onophoudelijk aan je op. De liefde overwint niet alles en moet zeker van meer kanten komen. Hoe leer je de liefde als je pijn lijdt? Hoe vergeef je als je nog maar een levenslijn van liefde hebt? Hoe rouw je als mens over mensen die je intens hebben liefgehad? Hoe kan gisteren morgen van betekenis zijn zonder dat de realiteit van het nu je overweldigt? Over deze vragen gaat dit boek. Is het voor mensen wel mogelijk lief te hebben zonder iets terug te verwachten?
Dus let op. Dit is niet zomaar een roman maar het lezen meer dan waard. En ook het kijken, er zijn een paar prachtige prenten in opgenomen. En het overdenken van de dagboeknotities en citaten. En hoe kan het ook anders: het boek eindigt in het centrum van een kruis waar de lijnen van het leven samenkomen in de alles overstijgende en ultieme vorm van rust en liefde.
Jouw waardering
Like en deel deze recensie:
20103
Auteur
Type boek
Recensie
Datum
Waardering
Recensie
De auteur haalt zes familieleden van Jezus voor het voetlicht. Jozef, Zacharias, Johannes de Doper, Elizabeth, Jakobus en Maria.
Het eerste verhaal gaat over Jozef, hoe hij ermee omgaat als hij hoort dat Maria zwanger is. Zijn zorgzaamheid voor Maria en het Kind wordt op een integere manier beschreven. Johannes’ leven wordt beschreven tot aan zijn dood. Hij had nooit verwacht dat hij vermoord zou worden. De gevoelens van Maria tijdens het lijden en de kruisiging van Jezus zijn levensecht beschreven. Als lezer leef je intens mee met Maria.
De tweede helft van het boek bestaat uit Bijbelstudies over de beschreven personen. Ze bestaan uit een inleiding en enkele vragen. Vragen waar je echt wat mee kunt.
Jouw waardering
Like en deel deze recensie: