Boekenmening

Beloof het mij!

Er zijn heel wat boeken geschreven over de Titanic maar wat mij betreft steekt deze historische roman 'Beloof het mij' met kop en schouders boven al de anderen uit. Waarschijnlijk komt het door het fascinerende gezichtspunt dat Cathy Gohlke koos voor dit verhaal: de opofferende liefde van Owen, één van de passagiers. Het is de eerste keer dat ik iets gelezen heb van deze schrijfster en ik ben er diep van onder de indruk.

Wat betreft de inhoud: Annie Allen heeft een moeilijk leven. Haar ouders zijn overleden en ze woont in bij haar overheersende tante Eleanor, die haar voortdurend kleineert en minacht. Haar broer Owen is ten einde raad en vertrekt naar Amerika, om geld te verdienen met het oprichten van een eigen bedrijf. Hij is van plan Annie in de toekomst over te laten komen, wanneer hij de middelen daarvoor heeft. Vanaf de achterkant van het boek: 'Toen Annie Allen afscheid nam van haar broer Owen, kon ze niet vermoeden dat de tragedie haar leven voorgoed zou verbinden aan Michael Dunnagan, die de ramp overleefde omdat Owen zich aan hem opofferde.'

Michael is een mishandelende Ierse wees, die als verstekeling wegvlucht voor zijn wrede oom. Owen ontdekt hem en neemt hem liefdevol onder zijn hoede. Hij deelt zijn dromen met de jongen. Op de vreselijke nacht, dat de Titanic de ijsberg raakt, dwingt Owen Michael plaats te nemen in één van de reddingsboten. Wanneer ze afscheid nemen zegt Owen: 'Je hebt het me beloofd! Je hebt beloofd dat we allebei onze uiterste best zouden doen en dat je alles zou doen wat je kon om voor Annie te zorgen en haar te beschermen. Daar houd ik je aan!'

Wanneer Michael als gebroken tiener in Amerika aankomt, gaat hij werken aan de oprichting aan het bedrijf waarvan Owen droomde. Intussen schrijft hij brieven aan Annie en ontstaat er een voorzichtige vriendschap tussen hen en dit is ook het moment dat je als lezer in de ban komt van de romance die ontstaat tussen Annie en de Ierse wees. Dat lijkt heel mooi maar de eerste wereldoorlog gooit roet in hun eten. En dan is er ook nog die akelige tante Eleanor; zij doet er alles aan om het leven van haar nichtje Annie te verwoesten. Het lijkt haar te lukken ... Of toch niet?

Dit boek is het waard is om gelezen te worden! De personages zijn levensecht en er is sprake van karaktergroei door het overwinnen van innerlijke conflicten. Op een levendige manier weeft Cathy Gohlke de geschiedenis van John Bunyans Christenreis door dit boek en baant zo de weg vrij voor nieuwe hoop, echte vreugde en kostbare vergeving. Beloof het mij staat niet stijf van rozengeur en maneschijn en dat verraste me. De historische feiten worden waarheidsgetrouw en op boeiende wijze beschreven. Dat de Titanic twee jaar voor het begin van de eerste Wereldoorlog zonk is me nooit opgevallen; door dit boek zijn ze in mijn gedachten voortaan aan elkaar verbonden. De roman heeft een rustige bladspiegel en de uitgever koos voor een duidelijk lettertype. Warm aanbevolen!

Verhalen uit de ambulance

Dit is een heel interessant boek waarin heel veel verschillende aspecten van de ambulancezorg aan de orde komen. In korte verhalen wordt de lezer meegenomen naar ontroerende gebeurtenissen, zware ongevallen, niet alledaagse bevallingen, confrontaties met psychiatrische patiënten, zelfmoord en een schokkend gezinsdrama. In niet alle gevallen kan de ambulanceverpleegkundige de gebeurtenis direct loslaten, met name wanneer er een klein kind gereanimeerd moet worden.

Een heel opmerkelijk verhaal gaat over een moeder die haar kind van een paar uur oud te vondeling heeft gelegd onder een heg, vlak bij haar huis. In enkele verhalen ontbreekt de humor niet, zoals het verhaal van de verpleger die in een sauna iemand met een gebroken been moet ophalen. Zijn bril beslaat, hij poetst hem schoon en stapt vervolgens in een ijskoud dompelbad.

Door deze vlotlezende verhalen krijgt de lezer een goed beeld van het zware, maar mooie beroep van ambulanceverpleegkundige. Jammer dat er in enkele verhalen een paar grove vloeken voorkomen.

Bart op Schiphol

Mama stuurt Bart naar buiten omdat hij in de weg loopt. Bart vindt dat niet leuk, maar dan komt hij op het idee om met de trein naar Schiphol te gaan. Zijn opa is piloot en hij wil hem gaan uitzwaaien. In de trein ziet hij een foto in de krant van een kwijtgeraakt hondje op Schiphol. Bart vindt het heel zielig en besluit om, als hij zijn opa heeft uitgezwaaid, het hondje te gaan zoeken. Op Schiphol aangekomen, kan hij zijn opa niet vinden. Wat moet hij nu doen?

Dit is een heel leuk boekje voor kinderen vanaf 8 jaar. De treinreis wordt leuk beschreven, de zoektocht op Schiphol ook. De humor ontbreekt niet: Als Bart op een foto ziet dat het hondje Jip heet en een roze strikje draagt, begrijpt hij waarom Jip weggelopen is. De naam van de jonkvrouw: Van Blauwbloedt tot Geldzat werkte op mijn lachspieren. Zoals in de andere boeken van deze auteur is ook dit boek voorzien van de prachtige illustraties van Melanie Broekhoven.

Een handvol avondrood

Dit boek staat vol verhalen over leven en sterven. Veel daarvan gaan over mensen die een veelbewogen leven leiden of geleid hebben. Als dan het avondrood over hun leven komt, krijg je verschillende reacties. Centraal staat in de verhalen de relatie tussen mens en samenleving. Bijzonder is dat alle verhalen op waarheid berusten.

Het eerste verhaal trof me het meest. Het bewogen leven van een man die al langere tijd aan de rand van de samenleving leeft, als dakloze. En dan komt het moment dat hij weer deel moet gaan uitmaken van die samenleving, omdat hij ziek is en hulp nodig heeft, evenzo zijn hond die een gezwel heeft. Ze leven samen, maar nu moeten ze gescheiden op weg. De manier van beschrijven van dit moeilijke moment is ontroerend, schattig, liefdevol en welgevormd.

Naast verhalen over hoe mensen omgaan met de dood, vinden we ook een verhaal over een man die zelf op weg gaat om te doden. Ook het verhaal 'Het uur nul' raakt je echt. Vooral de laatste zinnen geven goed weer hoe het is om bij een net gestorven persoon te zitten: 'Ze was nog op de wereld, maar ze maakte niet deel meer uit van de wetmatigheid van het bestaan. Voor haar bestond geen warmte of koude meer, geen licht of duisternis, vreugde of verdriet, liefde of gemis, vergankelijkheid of tijd. Ze vertoefde ergens dichtbij en terzelfder tijd ook al zo ver weg.....'

Het taalgebruik doet vaak poëtisch aan. Het blijkt dat je ook over de dood mooi kunt schrijven. Natuurlijk heeft Librecht al een leven vol literaire publicaties en prijzen achter zich, maar ook dit boek mag er zijn. Wellicht dat wij wat moeten wennen aan bepaalde uitdrukkingen, zoals wanneer God wordt aangesproken als 'De grote Eenzame'. Maar het taalgebruik is nooit grof, bewust wordt hier een bundel verhalen neergezet met aandacht voor de schoonheid van de taal, zonder seks en grofheid, maar vol rust en menselijkheid in deze tijd van hectiek.

Moedig

Wat Randy Alcorn eerder deed met onderwerpen als eeuwigheid, hemel en hel, doet hij in deze roman met het thema vaders. Moedig is een roman geschreven naar aanleiding van de film 'Courageous', die het leven volgt van vier moedige politieagenten in Albany en een bouwvakker. Het verhaal begint met een sterke actiescene, ook later zijn er nog wel wat boeiende politieacties, maar de roman heeft vooral een sterk moraliserend karakter. Het wel en wee van het Amerikaanse politiebestaan met alle overwegingen waar agenten op straat mee te maken krijgen, wordt afgewisseld met de perikelen van het gezinsleven van de agenten.

Bijvoorbeeld van hoofdagent Adam Mitchell, een vader van een stugge tienerzoon en een schattige dochter van 8 jaar. Zijn leven verandert dramatisch als zijn lievelingskind omkomt bij een verkeersongeluk. Het zet zijn leven stil en bepaalt hem bij wat hij als vader tekort is geschoten. Hij pakt dit grondig aan in zijn rouwproces, doet serieus Bijbelstudie en schrijft een voornemen, een belofte over hoe hij voortaan als vader en echtgenoot wil zijn en verantwoordelijkheid wil nemen voor zijn gezin. Hij neemt hierin zijn collega's bij de politie mee, die gaandeweg het verhaal zijn vrienden worden.

Door het leven van zijn partners te beschrijven, heeft Randy Alcorn de kans om in zijn boek allerlei soorten vaders een gezicht te geven; natuurlijk de vaders die hun taak heel serieus nemen, mannen die gescheiden zijn en voor wie het vaderschap niet meer is dan alimentatie betalen, mannen die hun vriendin in de steek gelaten hebben, nadat ze zwanger zijn geworden enzovoort of arme vaders, die zwoegen om hun gezin te onderhouden. Door onder andere ook het leven te beschrijven van de bendeleden, die de politie van Albany bestrijdt, komt duidelijk naar voren hoe beroerd het is om op te groeien zonder vader.

Het is duidelijk dat Randy Alcorn en de filmmakers een punt hebben om dit thema rond de verantwoordelijkheid van vaders aan de orde te stellen. De vraag, 'wat verwacht God van vaders?', is interessant genoeg om in de kerk, in (bijbel)kringen, met vrienden, in gezinnen

te bespreken. Het boek of de film kan daar een goede aanleiding voor zijn, zeker als je door het Amerikaanse wondersausje heen kunt kijken dan wel lezen. (Hoewel het boek nog meer anekdotes kent, zou ik de voorkeur geven aan de film die met zijn 2 uur ook al lang genoeg is.) In zijn dankbetuiging schrijft Alcorn ook: "Ongeveer twintig procent van het boek komt regelrecht uit de film, de overige tachtig procent moest ik erbij schrijven om er een roman van te maken. Als er dus iets in het boek staat wat de lezer niet bevalt, is de kans groot dat het mijn schuld is."

De alleswetende schrijver is voortdurend aanwezig. Jammer, want hij spuit onnodig veel informatie, details over het leven van mensen, die personen vanuit wiens perspectief de scene wordt beschreven niet zouden kunnen weten, vaak gepaard met een waardeoordeel. Het sterk moraliserende karakter, het 'getuigen' van de politieagenten, ervaar ik als een beetje teveel van het goede. Maar erger nog zijn de 'snelle' oplossingen. Het rouwproces van Adam Mitchell verloopt te soepel, ook een dochter die met het verkeerde vriendje omgaat, verandert als een blad aan boom, wanneer haar vader haar mee neemt naar een speciaal restaurant. Natuurlijk is het belangrijk dat vaders aandacht geven aan hun kinderen, maar de werkelijkheid is wel weerbarstiger dan in deze roman wordt geschetst. Dat doet niets af van de mooie woorden van de belofte/het voornemen waarmee de mannen een eed afleggen om hun taak als man en vader serieus te nemen. Er is moed voor nodig om die verantwoordelijkheid te nemen.

Sarah

Als Sarai -die in Ur woont- op twaalfjarige leeftijd door haar machtige vader uitgehuwelijkt wordt, vlucht ze en ontmoet ze Abram. Ze zijn van elkaar onder de indruk, maar Sarai wordt door soldaten gevonden en teruggebracht. Dan neemt ze een middel dat haar onvruchtbaar maakt. Dit heeft tot gevolg dat ze priesteres wordt in de tempel van Ishtar.

Na jaren ontmoet ze Abram opnieuw. Hij ontvoert haar uit de tempel en trouwt met haar. Dan vertrekken ze met Abrams familie naar Haran. Tijdens de tocht verongelukt Abrams broer met zijn vrouw en hij beschouwt hun zoon Lot nu als zijn zoon. In Haran hoort Abram Gods roepstem en hij vertrekt naar Kanaän, waar hij gastvrij ontvangen wordt door Melchizédek. Als er jaren later hongersnood uitbreekt, vertrekt Abram naar Egypte. Er doen allerlei gruwelijke verhalen over de Farao de ronde en uit angst voor hem vertelt Abram dat Sarai zijn zus is. Dan neemt Farao haar tot vrouw. Als hij de waarheid verneemt, worden ze weggestuurd.

Dit boek leest lekker weg, ik had het in twee dagen uit. De cultuur van die tijd wordt goed beschreven; er wordt echter wel veel aandacht gegeven aan de afgodendienst. De liederen die voor hen worden gezongen, worden meerdere malen herhaald. Dat had van mij wel wat minder gemogen. Verder houdt de auteur zich niet aan de Bijbelse chronologie. In de Bijbel gaat Abram naar Egypte en ontmoet vervolgens Melchizédek . De auteur beschrijft het precies andersom. Melchizédek is in de Bijbel een priester, in dit boek een koning. Als Abraham met Isaak naar Moria gaat om hem te offeren, gaat Sara hen achterna en weerhoudt hem ervan door te roepen dat er een ram aankomt. Abraham zegt dat hij de stem van God heeft gehoord (volgens de Bijbel is dit dus zo), Sara echter, concludeert dat ze het dan samen hebben geroepen.

Als je een historische, Bijbelse roman wilt schrijven, moet je je wel aan de Bijbel houden. Hier en daar ontsiert een taalfout de tekst.

Mijn naam is Asher Lev

Het is bijzonder om te lezen hoe Chaim Potok de spanning tussen orthodoxie en openheid voor de wereld heeft uitgewerkt in dit boek. Ik begon argeloos in dit boek. In de eerste zinnen staat direct waar het hele boek om gaat, maar ik had het niet in de gaten. Toen ik het uit had, las ik de eerste regels opnieuw en ik verbaasde me erover dat ik ze niet serieus had genomen, dat ik eerder niet had beseft, wat een zware lading er in die eerste zinnen ligt; wat een enorm conflict er in de titel van het genoemde schilderij verwoord is.

Ik kom zelf uit een Oud-Gereformeerd gezin en ik ontdekte dezelfde principes. Creativiteit is flauwekul en creatief bezig zijn is "je tijd verdoen." Creativiteit brengt je in contact met die grote boze buitenwereld, die maar het liefst buitengesloten moet worden, want het brengt zonde in je leven en dat kan je weer verder van God afbrengen, dat moet je niet willen. Maar Asjer Lev moet zijn door God gegeven talent uitleven, hij kan niet anders.

Het grote conflict dat hieruit voortkomt herken ik. Ik herken ook de situatie waarin het alles uitmondt. De loyaliteit aan ouders en systeem van herkomst is groot, maar uiteindelijk niet sterker dan wat uitgewerkt moet worden in het leven van Asjer Lev. Het brengt hem zowel verdriet als vrijheid, maar dat ziet hij zelf nog niet. De enige die hem niet, maar uiteindelijk toch wel laat vallen is het opperhoofd van de synagoge, een wijze man, die zelfs gezag heeft over zijn vader. Heiligheid heeft macht. En veronderstelde heiligheid overweldigende macht. Het brengt zowel Asjer als zijn beide ouders in een onmogelijke positie.

Chaim Potok is een ongelooflijk knap schrijver, die door de steeds herhalende structuur in het leven van deze orthodoxe jongen, zijn persoonlijke ontwikkeling uitwerkt en tegelijkertijd de stilstand van de ontwikkeling van de vader en het verdriet en de afwijzing door zijn moeder laat zien.

Christian zionism examined

De auteur van deze Engelstalige studie heeft zich goed in de materie verdiept. De vraag die centraal staat is: Wat is de positie van Israël en van de Joden? Hierbij richt hij zich vooral op de visie van de zogenaamde Zionisten. Wel brengt dat meteen een probleem met zich mee, want wat is een Zionist? Paas neemt de lezer mee door heel de kerkgeschiedenis om deze vraag te beantwoorden. Hij neemt de Bijbel als uitgangspunt. Zijn stelling is: nadat Christus is gekomen is de enige weg tot behoud het geloof in Hem, voor zowel Joden (Israël) als andere volken. Sindsdien heeft Israël geen enkele speciale plaats meer bij God, maar zijn wij met alle christenen 'het nieuwe Israël'.

Zeer veel christenen zijn dit niet met hem eens, maar zien een aparte plaats voor het oude volk van God in de geschiedenis (en toekomst). Paas legt de verschillende visies uit en weerspreekt deze. Zijn stelling is dat philosemitisme (in het kort: Jodenliefde) in de geschiedenis steeds de neiging heeft gehad om te leiden tot antisemitisme (Jodenhaat).

Als je die laatste zin goed tot je door laat dringen moet je huiveren. Dus als wij om Gods volk geven, zal dat leiden tot Jodenhaat? Hier gaat de auteur volgens te ver. Mooi vond ik het dat hij erop attendeert dat God al bezig is met het redden van mensen sinds Genesis 3. Gods volk van alle tijden en plaatsen zal bestaan uit Joden en gelovigen uit andere volken. In die zin horen we allemaal bij elkaar en vormen we samen Gods volk. Dat er christenen zijn die vinden dat Joden in deze tijd geen bekering nodig hebben is volgens Paas een verkeerde visie. Dat kan ik met hem eens zijn. Echter, hij draaft wat dat betreft nogal door alsof het hier een zeer grote groep betreft. Aan dit alles koppelt hij de visie op het duizendjarig rijk en de grote verdrukking, de wederkomst van Christus en de verschillende visies daarop. Het lijkt er soms op dat hij vindt dat zijn visie op Israël nodig is om zalig te worden, zoveel nadruk wordt erop gelegd.

Alles bij elkaar is het een interessant boek om te lezen voor mensen die zich in theologische geschilpunten willen verdiepen. Mijn persoonlijke visie hierop is dat het weliswaar boeiend is om te lezen, maar niet nodig voor ons behoud. Ons wordt gevraagd in Christus te geloven en ja, bij punten die ik zelf 'randzaken' noem zijn er veel verschillen. De Bijbel is er duidelijk over dat de weg tot behoud niets anders is dan Christus alleen. Bij al het andere moeten we maar eenvoudig de Bijbelteksten lezen, kennen en laten staan, zonder eigen interpretaties. Inlegkunde heeft de mens al te vaak op verkeerde sporen gebracht. De toekomst zal het leren.......

Ondanks het feit dat ik het niet altijd eens ben met de auteur verdient dit boek 4 sterren, vooral omdat het een goede studie betreft met veel voetnoten naar literatuur en naar de Bijbel.

Graag geef ik deze nuance van de auteur aan u als bezoeker door:
"Alleen wil ik er toch even op wijzen dat ik philosemitisme in mijn boek niet zie als een normale vorm van liefde of sympathie voor Joodse mensen, maar als een obsessieve gefascineerdheid door het volk van de Joden, die abnormaal is en in de geschiedenis herhaaldelijk is omgeslagen in Jodenhaat."

De Toonbank

Dit boek bevat het bijzondere levensverhaal van Douwe en Hanneke, ondernemers in hart en nieren. Na hun huwelijk in de jaren zestig, nemen ze een kruidenierszaak in Ressen over. Drie jaar later runnen ze een supermarkt in Almelo en naarmate de jaren verstrijken komen ze in Utrecht terecht waar ze verschillende zaken openen. Niet alleen supermarkten, maar ook een chocolaterie en een ijssalon. Omdat Hanneke ook in de zaak werkt, nemen ze een meisje aan voor de kinderen. Dina is de ideale kinderoppas maar op een dag is ze zomaar verdwenen. Als Hanneke informeert bij de moeder van Dina, vertelt de vrouw dat haar dochter ruim drie jaar terug is overleden...

Hanneke begrijpt er niets van en na lang nadenken komt ze tot de voorzichtige conclusie dat Dina een engel moet zijn geweest. De moeilijkheden en problemen blijven hen niet bespaard. Ze krijgen te maken met diefstal van personeel, inbraak en wanbetalers. Er zijn tijden dat ze amper het hoofd boven water kunnen houden. En dan komt er ook nog een rechtszaak...

De tweede verhaallijn beschrijft het bovennatuurlijke. De auteur schrijft over de troonzaal van God, de Ontzagwekkende. Ze beschrijft het heel mooi en respectvol. De strijd tussen licht en duister komt aan de orde en hoe dat uitwerkt in het leven van Douwe en Hanneke. Een bijzondere roman, gebaseerd op het leven van de ouders van de auteur.

Kate

Er is een groot contrast tussen de jeugdige lezers van Kate en de hoofdpersoon van deze historische roman. Het leven van de 14-jarige Kate O'Dorherty verandert dramatisch als haar dronken vader haar zwangere moeder mishandelt. Als haar moeder sterft in het kraambed, zorgt Kate voor haar broers. Haar vader verdwijnt als later in het jaar ook nog de aardappeloogst mislukt. Met grote moeite krijgen de kinderen de eerste keer nog de pacht bij elkaar, maar na de winter worden ze uit huis gezet en zwerven ze door de velden van Ierland. Een aangrijpend verhaal dat blijft boeien tot het eind.

12091

Recensie

Jouw waardering

12090

Recensie

Jouw waardering

12089

Recensie

Jouw waardering

12088

Recensie

Jouw waardering

12087

Recensie

Jouw waardering

12086

Recensie

Jouw waardering

12085

Recensie

Jouw waardering

12084

Recensie

Jouw waardering

12083

Recensie

Jouw waardering

12082

Recensie

Jouw waardering