Rachel Kramer gaat met haar vader die wetenschapper is naar Duitsland voor zijn werk. Daar krijgt ze van een vriendin een vreemde vraag: of Rachel haar dochtertje van vier jaar mee wil nemen naar Amerika, omdat ze voor het leven van haar kind vreest, gezien de ontwikkelingen in Duitsland tegenover ‘onvolmaakte’ kinderen. En Amalia is doof, al vanaf haar geboorte. Omdat haar man een hoge positie binnen de SS heeft, weet ze dat hij van zijn dochtertje af wil. Hij wil enkel een perfect nageslacht.
Dit begin leidt tot allerhande ontwikkelingen. In snel tempo verslechteren de mogelijkheden in Duitsland, zodat Rachel niet meer naar Amerika kan. Dan blijkt dat haar vader met Duitsland samenwerkte in eugenetische projecten die niet door de beugel kunnen. Als de Duitsers niets meer aan hem hebben, wordt hij omgebracht. Rachel blijft achter met het idee dat ze enkel een studieobject is, ze hoort dat ze een tweelingzus heeft die in Duitsland is opgegroeid. Al bij haar geboorte is ze beloofd aan de SS-officier waarmee haar vriendin getrouwd was, maar ze weigert dit huwelijk. Dan is haar leven niet meer zeker. Bij alle moeilijkheden krijgt ze hulp van Jason, een journalist. Hij heeft contacten binnen het verzet en zorgt ervoor dat Rachel en Amelia kunnen onderduiken in Beieren.
Dit is een roman waarin werkelijk alles klopt. Het is mooi, ontroerend, vreselijk en ongelofelijk. Ook spannend, niet voorspelbaar. Hoofpersoon Rachel is niet eens een heel sympathieke vrouw, dat maakt het meeleven in het boek heel anders, maar niet minder. Je wordt volledig in het verhaal meegetrokken. De angst die er is over wie je kunt vertrouwen komt als het ware over je heen. De Tweede Wereldoorlog wordt als het ware jouw ‘werkelijkheid’. Zeer geschikt voor zowel mannen als vrouwen die van een goede historische roman houden.
Ik dacht dat ik heel wat wist over de oorlog. Maar dat in de jaren ’30 Amerika en Duitsland samenwerkten in eugenetische projecten om te komen tot volmaakte mensen, daarvan had ik nog nooit gehoord. Juist ook in deze tijd merk je dat in Amerika die wens weer opkomt. Het doet me ook denken aan de wereldwijde abortussen van kinderen die niet volmaakt zijn. In het Westen zijn nog nooit zo weinig kinderen met Down Syndroom geboren als nu. Daarom is dit boek ook een oproep voor de mensen van deze tijd: hoe gaan wij met deze materie om?
Geef een reactie