Dit dunne boekje van 95 pagina’s heb je zo uit, in een dag. Maar de inhoud zet aan het denken, waar je niet zomaar klaar mee bent. Aren van Waarde is vrij stellig over wat de 8 gelijkenissen in Matteüs 8 zouden moeten betekenen. En ik moet zeggen, dat sommige gedachtelijnen behoorlijk overtuigend zijn. Het begint al bij de stelling dat vier van de gelijkenissen door Jezus zijn uitgesproken in de openbare ruimte voor een menigte mensen en de daaropvolgende vier in zijn huis voor zijn discipelen. Dat samengenomen met de uitspraak van Jezus dat de gelijkenissen voor de menigte juist ten doel hadden, dat zij het niet zouden begrijpen en die voor de discipelen dat zij het wel zouden (moeten) begrijpen, rechtvaardigt de verdere uitwerking.
In ieder geval is het zeer de moeite waard om kennis te nemen van deze gedachtelijnen. De schrijver beveelt zelf aan om de Bijbel te onderzoeken of de dingen zo zijn, zoals hij heeft gevonden. En dat is alleszins een uitnodiging om met de schrijver in gesprek te kunnen zijn over mogelijke benaderingswijzen of uitlegging.
Het zou kunnen zijn dat het schema waarin de gelijkenissen zijn ondergebracht wat geforceerd overkomen, maar het kan ook helpend zijn om je gedachten een goede richting te geven. Het geponeerde gaat niet altijd goed op. De schrijver beweert dat de tweede reeks gelijkenissen, die tot de discipelen gericht zijn, een positieve strekking hebben. Dat is bij de gelijkenis van het sleepnet met de goede en rotte vis niet helemaal waar. Maar de bedoeling is wel duidelijk.
Het negatieve in de ongewenste groei van de mosterdzaadboom is ook nog wel iets, dat ik er niet zo direct had uitgehaald. Het betoog kan overtuigen, maar er zijn ook bomen in de schrift die absoluut een positieve betekenis hebben. Maar ook van deze uitleg is de bedoeling duidelijk.
Op een bepaald moment polariseert de schrijver zeer bewust en zet zijn karakterisering van de verschillende typen personen in ‘de kerk’ sterk aan. Het is zwart of wit. Het zijn werken of genade. Het is macht of onderwerping, Christus alleen of Christus plus. De dualiteit in het betoog gaat wellicht verder dan Jezus’ gelijkenis en missie. Ik snap de bedoeling, maar de geestelijke realiteit zal ingewikkelder in elkaar zitten dan dat.
In ieder geval heeft deze studie op de acht gelijkenissen in Matteüs 13 mij aan het denken gezet en me ervan overtuigd dat je altijd in de context moet lezen en zeker in aanmerking moet nemen, wat God er zelf van vindt. (In dit geval dan wat Jezus erover zegt dat zijn motieven zijn). Dat er ook in zijn missie progressie zat en Hij eerst van het Koninkrijk getuigde en na deze gelijkenissen niet meer, heeft me ook stilgezet. Ook in zijn leven en handelen was een ontwikkeling te bespeuren en werd de gang naar het kruis meer en meer de weg, omdat mensen Hem vanaf het begin van zijn prediking verwierpen. Bijzonder dat de schrijver dit meeneemt in zijn overwegingen.
Geef een reactie