Met wisselend perspectief tussen twee al wat langer getrouwde mensen, wordt in dit boek een vreselijk drama beschreven. De vrouw heeft last van een akelig voorgevoel. Dit voorgevoel komt uit, als blijkt dat haar jongste dochter vermoord is. De vrouw komt in de eerste hevige fase van rouw terecht: ontkenning. Daarmee wisselt de schrijfster het perspectief naar de man. Al bijna direct is duidelijk dat de man een onbeheerst leven leidt in zijn gedachten en ook in zijn gedrag.