Dit verhaal begint als Martha’s moeder overlijdt tijdens de geboorte van haar zusje. Ze neemt daarna de zorg voor haar jongere broer Lazarus en zusje Maria op zich.
Ze is dan nog maar acht jaar.
Als ze wat ouder is verliest ze haar hart aan één van de herders van haar vader. Het is een onmogelijke liefde omdat ze weet dat haar vader dit nooit zal goedkeuren.
Nadat er een tragisch einde komt aan hun geheime relatie, trekt Martha zich terug in haar verdriet.
Maar dan ontmoet ze een Man over Wie haar vriend Uri haar al eens had verteld. Een Man Die rust, hoop en moed geeft. Maar Die ook wonderen verricht.
De onrust neemt toe als de leiders van het volk een bedreiging worden voor Jezus en Hem zelfs naar het leven staan.
Het is boeiend om te lezen hoe het dagelijks leven van Martha, Maria en Lazarus eruit gezien zou kunnen hebben. De werkelijke feiten vanuit de Bijbel zijn heel mooi in het verhaal verweven.
De verschillende karakters zijn goed uitgewerkt.
Het boek is vanuit het ik-perspectief geschreven. Aan het begin van het verhaal is Martha nog een kind, maar dat is niet te merken aan de uitspraken die ze doet. Ze praat en denkt als een volwassene.
Zo zijn er meer passages die niet realistisch zijn. Want als Martha op weg gaat in de drie uur durende duisternis en de aarde schokt en beeft, is ze met haar gedachten bij Kleopas waarbij ze haar eigen gevoelens voor hem onder de loep neemt. Niet echt een moment om daarmee bezig te zijn.
Met sommige uitspraken heb ik wat moeite, zoals: ‘Jezus trekt een scheve grijns.’ Zo zijn er meer uitspraken die een beetje schuren.
