Dit achtste boek van de serie: De pony´s van de Pegasus is een heerlijk wegdroom meisjesboek. Maudi is met haar familie op vakantie in Frankrijk. Ze hebben de pony’s meegenomen, om elke dag te kunnen rijden. Dan zien Maudi en Josja, haar pleegzusje een aankondiging van een lange duur wedstrijd voor pony’s. Daar zou Maudi graag aan mee willen doen, maar haar verzorgpony is daar nog te jong voor. Tijdens de rit ontmoeten ze een prachtige Arabische pony, die alleen lijkt te zijn. De pony reageert op een zacht fluitje, maar de eigenaar zien ze niet. Later maken ze op een wonderlijke manier kennis met Bertrand, de eigenaar van Zefyr, de Arabische pony. En dan ontstaat er een chemie tussen Maudi en Zefyr. Dit bijzonder sterke en mooie paard kiest haar uit om de wedstrijd te rijden!
Het boek sleept je mee in de beleving van Maudi. Een storend foutje is, wanneer de schrijfster ‘camera’ schrijft, terwijl ze ‘beeldscherm’ of ‘monitor’ bedoelt. Het kan de lezer in de war maken over waar Maudi en Josje zijn, maar in de context blijkt dat ze in de camerabewakingsruimte zijn en daar de beeldschermen zien en niet in de ruimtes waar de camera’s zijn opgehangen.
Van paardrijden heeft de schrijfster klaarblijkelijk verstand, want ze gebruikt woorden en termen uit de paardensport. Ze legt ook al schrijvende veel uit over wat er in de paardensport gebeurt. Dat verveelt niet, omdat het boeiend verteld wordt. Een leuk boek voor oudste kinderen van de basisschool. Op de middelbare school zullen de karakters over het algemeen te snel te lief worden gevonden en het verhaal aan de zoetige kant.
Geef een reactie