Tamar is enig kind en eigenlijk nog maar net het huis uit om te studeren, hoewel ze nog elke zaterdag terugkeert naar de supermarkt in haar oude woonplaats om er te werken. Plotseling overlijdt haar vader na de eerste dag van het nieuwe studiejaar als ze net in haar studentenkamer is weergekeerd. De laatste mail die ze haar vader stuurt komt hij nooit onder ogen. Je komt het verhaal heel sterk binnen met Tamars beleving van die eerste dag. Een heerlijk zomerse dag. Syl is Tamars beste vriendin en Jesse doet zijn best om Tamars vriend te worden, wat hem uiteindelijk ook lukt. Gelukkig zijn deze twee prachtige mensen in haar leven, want ze heeft ze hard nodig om in de tijd na haar vaders overlijden overeind te blijven, want alles komt daarmee op losse schroeven te staan. Zelfs haar eigen geschiedenis.
Door een opmerking van haar oma komt Tamar erachter dat er meer dingen in het leven van haar vader en moeder zijn geweest, dan zij altijd heeft gedacht. Daardoor komt ook het beeld dat zij van haar ouders had in een ander daglicht te staan. Tamar houdt haar tranen binnen, ze kan niet huilen, maar op verschillende momenten komt het verdriet toch naar buiten en soms op manieren die zij niet wil maar die haar min of meer overkomen. Ze worstelt met de rouw over de vader zoals zij hem gekend heeft en met de pijn die haar vader alsnog veroorzaakt doordat ze een zoektocht aangaat, die het beeld van haar vader beïnvloedt. Tegelijkertijd groeit haar liefde voor Jesse en twijfelt ze over diezelfde liefde.
Wish you were here is een mooi boek over loslaten en terugvinden.
Geef een reactie