De viool van mijn moeder
13083
Auteur
Type boek
Recensie
Datum
Waardering
Recensie
Op negenjarige leeftijd hoort Else over het NSB- verleden van opa. Een groot geheim voor een jong meisje! Thuis wordt er veel met Else en Bob over gepraat. Else wordt ook steeds vaker door school geconfronteerd met de oorlog. Door het werk van vader verhuizen ze enkele keren. Else speelt fluit. Dan vertelt moeder dat ze vroeger een viool had waar ze goed op kon spelen. Moeder houdt enige wrok naar haar ouders toe. Opa geloofde dat Nederland weer een eigen regering zou krijgen. Hij dacht dat het een overgangssituatie was. Volgens vader had hij eerder moeten stoppen. Oma maakt zich er meestal met een grapje van af. Na de oorlog waren opa en oma alles kwijt. Moeder kan het nog steeds niet verwerken. Dan sterft opa. Oma komt ook in Breda wonen. Else verlangt vaak naar beter (emotioneel) contact met haar moeder. Ze begrijpt niet waarom moeder geen viool meer wil spelen. De sfeer wordt er thuis niet beter op. Else is inmiddels zestien jaar. Het werk van vader houdt de status van het gezin hoog. Bij zijn jubileum bedankt hij zijn vrouw (An) die hem altijd had gesteund. Else is blij voor hen. Vader neemt het altijd voor moeder op. Ze kan niet anders, ze is door haar verleden geworden wie ze is. Else zoekt dossiers op en sluit zich aan bij een groep lotgenoten. Door de dossiers komt ze wel iets meer te weten. Dan wordt haar moeder ernstig ziek. Moeder heeft haar dromen niet allemaal kunnen verwezenlijken en begrijpt haar dochter niet goed. Else had wel de mogelijkheid. Maar Else kwam ook niet in een orkest terecht. Else vertelt niet van haar zoektocht naar de dossiers. Inmiddels woont Else samen met haar vriendin Roos. Dan sterft moeder. De begrafenis wordt geregeld. Moeder had nog een wens: tijdens de begrafenis het muziekstuk laten horen waarop Else gezakt is. Else is verontwaardigd maar hoort later dat het als cadeau voor haar bedoeld was. Moeder (An) wil graag dat haar dochter toch weer gaat spelen. Het blijkt dat An toch ook nog wel viool had willen spelen maar er in haar huwelijk de mogelijkheid niet voor had.
Erg mooi boek met de thema”s oorlogsverleden, klassieke muziek, moeder-dochterrelatie, familierelaties en seksuele geaardheid. Het duurt even voordat je je “thuis voelt” in dit boek maar dan laat je je meeslepen in dit verhaal. Het boek is autobiografisch en Yvonne heeft het opgedragen aan haar broer die hetzelfde heeft meegemaakt als zij. De inhoudsopgave aan het begin van het boek laat overzichtelijk zien hoe het boek is opgebouwd. Achter in het boek staan de composities die in het boek voorkomen. Ze zijn ook te beluisteren op <a href="http://www.Devioolvanmijnmoeder.nl">www.Devioolvanmijnmoeder.nl</a>. De muziek sluit vaak aan bij de gemoedsgesteldheid van de hoofdpersonen in dit boek. De titel en subtitel van het boek dekken de inhoud: het gaat over een (muzikale) familie die veel heeft geleden. Want opa was een NSB-er en zijn kinderen waren lid van de Jeugdstorm en daardoor waren ook zijn kleinkinderen belast. Erg moedige roman! Veel meer dan een verslag! Heel moedig van Yvonne van den Berg om op deze manier dit thema naar buiten te brengen en het ook daardoor zelf te kunnen verwerken. Tevens zal de beschrijving van de relatie met haar moeder voor veel vrouwen herkenbaar zijn.
Jouw waardering
Like en deel deze recensie:
Deze site gebruikt Akismet om spam te verminderen. Bekijk hoe je reactie-gegevens worden verwerkt.
Geef een reactie