Boekrecensies vanuit christelijk perspectief

Toen de tsunami aan vluchtelingen steeds groter werd, kwamen de concrete hulpvragen in ieders huiskamer terecht via allerlei media. Ik voelde me gedrongen om me bij het werk aan te sluiten als taalcoach. Ik kijk elke donderdag uit naar mijn ontmoeting met de jonge vrouw en moeder waaraan ik ben gekoppeld.

Met haar passieve woordenschat is niet zoveel mis, ze begrijpt snel wat iemand vertelt maar begrijpend lezen is een enorme klus. We begonnen met een tocht door de bieb. Welk niveau zou ze het best aan kunnen? Toen we bij de boeken voor kinderen van 8 tot 12 jaar waren, had ik het gevoel dat we goed zaten. We leenden een boek en gingen aan de slag. Het was een leuk verhaal over een meisje dat als baby gevonden was op vier oktober en op haar tiende verjaardag ontdekt dat ze de dieren kan verstaan. Ze maakt een enorm avontuur mee, waarbij ze allerlei pogingen onderneemt om de koningin te spreken te krijgen. Echt humoristisch geschreven en zelfs voor volwassenen leuk om te lezen.

Elke keer gaat het lezen iets beter, maar mijn vriendin houdt het niet langer dan één bladzijde vol. Ze wordt geplaagd door allerlei barrières om het lang vol te houden. Klachten die niet zomaar weggaan, omdat het vluchtverhaal haar leven en gezondheid ingrijpend heeft veranderd. Nadat we het eerste boek uit hadden, heb ik een volgende gehaald. Wat we ook doen, winkelen, wandelen, ik bouw altijd een uurtje lezen erbij in. Van het eerste wordt ze blij, terwijl ze het lezen moeilijk vindt en haar veel energie kost. Ik probeer de balans in de gaten te houden.

Intussen ben ik veel van deze vrouw gaan houden. Ze heeft een enorme wil om niet alleen te overleven, maar ook om te leven met inzet van haar tijd en talenten. Ik voel me rijk met dit contact. Ik leer opnieuw om geduld te hebben en te genieten van kinderverhalen. En boven alles: om te zien dat we hier in Nederland een bijzonder voorrecht hebben dat we naar school kunnen en leren lezen en schrijven. Ik raad het je aan: word taalcoach en geef een deel van je week aan één van deze ontwortelde mensen. Je helpt hen én jezelf.

30 april 2016 – Door: Frea Kroese

Blog