Emanuel Rutten is onderzoeker en docent. Hij is verbonden aan de faculteit Geesteswetenschappen van de Vrije Universiteit in Amsterdam. Zijn terrein omvat de relatie tussen geloof en wetenschap, het evalueren van de rationaliteit van seculiere en religieuze wereldbeelden, kennisleer en speculatief realisme, logica en retorica, en esthetiek. In dit boek heeft hij op een analytisch filosofische manier gekeken naar het bestaan van God en de waarschijnlijkheid van het christendom. Ondanks ik de werken van de verschillende in het boek genoemde filosofen niet ken, waren deze overdenkingen redelijk goed te volgen, hoewel het een pre is als je deze filosofen wel hebt bestudeerd.
Van wat ik begrijp uit Ruttens analyse, kunnen we er redelijkerwijs niet omheen dat God bestaat, dat de evangeliën geschriften zijn die boven alle geschriften uitsteken, dat religie samenhangt met wetenschap en er niet mee in tegenspraak is, morele waarden een zekere herkomst hebben en dat een goede God en het lijden in de wereld elkaar niet hoeven uit te sluiten.
“De christelijke conceptie van liefde omvat de liefde voor onszelf, de ander en boven alles God. Het is een conceptie die verdergaat dan uitsluitend een liefde voor de vergankelijke ander. Het gaat voorbij aan het tragische van de conditie van de mensheid,” zo schrijft Rutten.
Het boek is geschreven voor hoger geschoolde mensen. Hoewel het met veel termen uit de wetenschap is geschreven, is het redelijk toegankelijk als je geen wetenschappelijk onderwijs hebt genoten. Het roept een verlangen wakker om Heidegger en Kierkegaard nu eens echt te gaan lezen en zelf te overdenken.
Als ik lees: “De mens verlangt naar wat zijn bestaan te boven gaat”, dan herken ik dat verlangen op sommige momenten in mijn leven en zou ik er graag meer over willen lezen. Die momenten in mijn leven zijn bijvoorbeeld: diep verdriet en ontzag bij het zien van de zonsondergang of het niet kunnen verwoorden van een diepgevoelde dankbaarheid.
Voor studenten filosofie en theologie en zeker ook wiskunde en fysica, een boek om niet over te slaan, maar mee te nemen in hun vorming.
Geef een reactie