Deel 4 van de serie over Bailey Flanigan.
Bailey wil auditie voor een film doen maar als ze het script doorleest, blijkt dat er dingen in voorkomen waar ze niet achter kan staan. Ze besluit om niet aan deze film mee te doen. Ze hoeft dus niet in LA te blijven wonen. Ze wil terug naar Bloomington. Ze vraagt zich af of haar relatie met Brandon standhoudt, gaat alles niet veel te snel? En dan dat continu op haar hoede zijn vanwege de paparazzi, daar kan ze ook niet langer tegen. Dan doet zich de mogelijkheid voor om het christelijk kindertheater in Bloomington te kopen. Het theater waarin ze jarenlang deel van uit heeft gemaakt. Ze worstelt ermee, wat is Gods wil hierin?
Dit deel vind ik nogal langdradig. Het is allemaal heel voorspelbaar. De voorbereidingen voor de trouwerij worden uitgebreid beschreven, zelfs de naam van de fotograaf. En bij elke bijzonderheid staat dat hij/zij zeker weet dat hij/zij zich dit moment altijd zal herinneren. Die zin komt steeds weer terug. Als alles klaar is voor de trouwdag, begint Baileys moeder pas over het kopen van een jurk. Bailey gaat ervan uit dat ze in de zaak waar haar moeder met haar heen wil, geen goede jurk zal vinden. Ze gaat met tegenzin mee. Dit vind ik heel onrealistisch. Als bruid wil je toch ruim van tevoren net zolang zoeken tot je de jurk hebt gevonden?
De trouwdag is uitgesmeerd over twee hoofdstukken. Elk detail wordt uitgebreid beschreven en er vloeien rijkelijk tranen bij heel veel mensen.
Geef een reactie