Lorena Leland uit Nashville in Tennessee wordt na de beurskrach in de Verenigde Staten werkloos. Door een project dat Roosevelt in het leven heeft geroepen, krijgt ze de gelegenheid om toch wat te verdienen, door interviews te houden met voormalige slaven. Het Work Progress Administration heeft het het Federal Writers Project genoemd en kan op deze manier zorgen dat leraren, schrijvers en mogelijke anderen toch een inkomen kunnen genereren. Lorena is wit, was rijk en heeft alleen maar te maken gehad met zwarte mensen als dienstmeiden en loopjongens. De grenzen tussen zwart en wit zijn nog steeds huizenhoog ondanks de bevrijding uit de slavernij, tientallen jaren eerder. Nu moet Lorena elke dag naar een arme zwarte wijk, wat niet ongevaarlijk is voor een blonde jonge vrouw. Gelukkig is er een collega die een auto bezit en haar kan meenemen tot aan de deur. Alden Norwood is sceptisch over haar aanstelling omdat je aan haar uitstraling en kleding nog kunt zien dat ze uit een rijke familie komt en dit project is juist bedoeld voor mensen die niet kunnen rondkomen. Maar hij weet niet hoe diep de ellende is waarin Lorena’s familie is terechtgekomen. Dus in het begin botert het niet erg tussen Lorena en haar knappe chauffeur. Als blijkt dat haar eerste interview er een is met Frances Washington, een zwarte vrouw die meer dan honderd jaar oud is en als Lorena’s moeder erachter komt wat haar opdracht is, komen de culturen met elkaar in botsing. Maar Lorena is eigenzinnig en gedreven, loyaal naar haar familie en modern in haar opvattingen en er is iets in deze oude vrouw wat haar aantrekt.
Allemaal ingrediënten voor een prachtige roman, waarin de helaas nog steeds actuele problematiek van verschillen en vooroordelen tegenover ‘de ander’ wordt aangesneden. En dat niet alleen. Het gruwelijke verhaal van slavernij en uitbuiting moet worden verteld. Lorena heeft werkelijk geen idee en is daarmee ook iemand die kan zeggen ‘dat ze het niet wist’. Daarom zet ze door en vervult haar taak met diep respect voor de overlevers. En als blijkt dat haar eigen voorvaders… wordt het een persoonlijke missie om vrede en verzoening te zoeken. Een ontroerende roman, waarbij het woord waardigheid naar boven schiet. Niemand kan jouw waarde afpakken, wat ze ook met je doen of wat ze je ook aandoen. En het tweede: ware vrijheid zit niet in de omstandigheden maar in de houding van je hart.
Voor leeskringen heeft de schrijfster gespreksvragen toegevoegd.
Het werkverschaffingsproject en de verslaglegging van deze verhalen heeft echt plaatsgevonden.
Geef een reactie