De jonge Mel Martens heeft al heel veel meegemaakt, vooral het ernstige ongeluk lijkt haar verdere leven te gaan bepalen. En te beperken. Door een onverwachte erfenis valt haar beeld van haar familie in duigen en ze moet zich in een nieuwe wereld op andere zaken gaan richten. Zij ontmoet daarbij bijzondere mensen, lieve mensen maar ook mensen die haar als een indringer zien en haar liever vandaag dan morgen kwijt zijn. Mel leert haar bestaan opnieuw waarderen en ze leert dat haar beperkingen haar niet hoeven te beperken. Uiteindelijk komt ze er sterker uit maar hoe??
Een melodie is een soort muzikale gedachte, met een specifiek karakter en met een duidelijk begin en eind. Zo is dit boek ook geschreven. Na een spannende proloog die de lezer vol met vragen achterlaat, begint het boek met een verhaal vol intriges en geheimen. Het boeit van het begin tot het einde en dat komt door een goede dosering van de informatie die de lezer van Marijke van Dijk ontvangt. Het is genieten van de romantiek en je krijgt kippenvel als je verhalen uit het verleden leest. Deze verhalen hebben weer veel invloed op de tijd waarin Melodie zich afspeelt. De draadjes zijn goed uitgewerkt en lijken te kloppen. Je wordt als lezer uitgedaagd om mee te denken en te puzzelen naar het antwoord op de vele vragen van Mel.
De locaties zijn ook afwisselend en de beschrijvingen daarvan laten je de reis die Mel en het dansgezelschap maken, meemaken alsof je erbij bent.
Wat ik een heel sterke kant van het boek vond, is dat Mel als christelijk meisje haar geloof mee laat bepalen in de keuzes die ze maakt; zij laat zich daarin niet afleiden of overhaasten door de mensen om haar heen maar wacht tot Zijn tijd daar is. Aan het einde van dit goed afgeronde verhaal luisterde ik sinds jaren weer naar het Zwanenmeer en deze melodie maakte het hele verhaal compleet.
Geef een reactie