Je hebt een fijn gezin, een mooie baan, je bent sportief en houdt rekening met wat je eet. En dan… dan gebeurt het: tweemaal word je getroffen door een herseninfarct. In dit boek het persoonlijke verhaal van Arie vanaf het moment dat hij in het ziekenhuis ligt. Daarnaast ook het persoonlijke verhaal van zijn vrouw Wilma.
Het is een heel persoonlijk boek, maar ook een boek met een boodschap. We krijgen zicht op de schrik, de angsten, de frustraties, het wel of niet aanvaarden van wat je hebt. Arie is heel eerlijk.
Door heel het boek heen merk je dat Arie en Wilma christenen zijn. Wat betekent dat voor je als je door een diep dal als dit gaat? Een heel belangrijke plaats is er voor het gebed. Voor de antwoorden op het gebed. Nee, we maken hier geen wonderlijke genezing mee, maar wel een getuigenis van de aanwezigheid van God in het lijden.
Dit boek leest erg makkelijk en dat is fijn. Het maakt dat het verhaal heel dichtbij is. Wel is er veel herhaling, dat komt vooral doordat dezelfde ervaringen vanuit verschillende kanten worden belicht. Daardoor is het ook niet vervelend, het voegt juist toe.
Dit boek is aan te bevelen voor iedereen die met lijden te maken krijgt. En wie overkomt dat niet in dit leven? Als we het zelf (nog) niet meegemaakt hebben, kennen we wel iemand. Het boek is dan ook herkenbaar en bemoedigend voor iedereen.
Arie heeft een lange tijd van revalidatie achter de rug. En hij is niet meer wie hij was. Toch is hij gegroeid in levenswijsheid. Zoals de Bijbel het al zegt: Alles werkt mede ten goede voor wie gelooft!
Geef een reactie