“Het tuinfeest” gaat allerminst over een tuinfeest. Het idee voor een tuinfeest is alleen maar de aanleiding tot de ontwikkelingen die in de roman staan beschreven. En die zijn niet zomaar wat! De schrijfster neemt ons met onvermoeibaar gemak mee in de levens van Alice, haar man David, hun kinderen en kleinkinderen. Door de gedachten en het gedrag van deze heel gewone en toch boeiende mensen te beschrijven, schildert de schrijfster een mooi canvas van onze cultuur met de generationele diepte die bij de personen van dit gezin hoort.
Alice en haar man zijn 40 jaar getrouwd. Hun kinderen kunnen maar niet getrouwd blijven, trouwen internationaal of trouwen niet, maar krijgen toch kinderen. De kleinkinderen zijn op hun beurt behoorlijk in de war over de seriële monogamie van hun ouders. Ook komt breed aan de orde hoe moeilijk het voor verschillende vrouwen in onze cultuur is om zowel kinderen groot te brengen als een carrière te (moeten) maken of in ieder geval een eigen inkomen te hebben.
Het is bijna hilarisch hoe David zich (niet staande) houdt en het is ontroerend hoeveel liefde Alice haar man toont. Het grappige aan dit boek is dat je in iedere persoon wel iets van jezelf zou kunnen herkennen. Hoe onzeker zijn we soms over de te nemen stappen in ons leven en hoe blij kunnen we zijn als iets goed uitpakt of ronduit prachtig wordt.
Hoewel het boek niet christelijk is, heb ik het met belangstelling en plezier gelezen. De schrijfster begrijpt haar cultuur en kan mensen aan het denken zetten over hun persoonlijke keuzes. Een mooie feel-good roman!
Geef een reactie