Het duurde niet zo lang voor ik weer helemaal in het verhaal van Pearl en haar familie zat. Ik liet me onderdompelen in het stof van Oklahoma waar ze in het begin van het verhaal nog steeds wonen. Dan komt er een grote, onverwachte en bijna alles vernietigende stofstorm en de gevolgen zijn verschrikkelijk. Pearl wordt ziek en haar ouders pakken hun spullen in en ze gaan naar Michigan waar een ver familielid van haar vader woont. Deze heeft hen uitgenodigd om bij hem te komen wonen. Samen met haar grote vriend Ray reist ze naar het nieuwe land.
Waar de dominee in Oklahoma preekt over dat het stof en de droogte een straf zijn van God, vertelt de dominee in Michigan over Gods liefde. Zo is alles anders in hun nieuwe thuis; wat wel blijft is de liefde van haar ouders en de berustende karakters, de gastvrijheid en het rotsvaste vertrouwen in God. Pearl zit nog vol herinneringen van wat er in het verleden is gebeurd en probeert hier een plekje aan te geven. Dat is niet altijd even gemakkelijk en nu ze astma heeft overgehouden van de stofstormen moet ze het ook rustiger aandoen wat niet echt bij haar past. Dat detail maakt het ook een realistisch boek om te lezen. Het verhaal gaat niet over een verhuizing naar een andere staat en daar komt alles ineens goed, maar het gaat over de hobbels die Pearl daar tegenkomt. Ze blijft dat meisje van 10 jaar oud dat heel wijs is, een bijzondere kijk heeft op de wereld om haar heen en daar lang over nadenkt; die alles probeert om zich aan te passen en dat niet altijd gemakkelijk vindt. Hilarisch als ze de bibliothecaresse zover probeert te krijgen dat ze niet alleen meisjesboeken wil lezen en ontroerend als ze afscheid moet nemen van diegenen waar ze zoveel van houdt. Eerlijk in het beschrijven van situaties en gevoelens en beeldend alsof je zelf de zon op je huid voelt of de lekkere pompoentaarten ruikt.
Het spoor naar huis is een heerlijk leesboek met hele bijzondere citaten en uitspraken van Pearl die je als lezer aan het denken zetten en extra laten genieten van wat Suzie Finkbeiner met taal kan bereiken.
Geef een reactie