Olivia (liever Livvy) wordt in het begin van het verhaal uitgehuwelijkt aan een boer in Colorado. We leven dan in 1944. Haar vader heeft sinds het moment dat ze erachter kwam dat ze zwanger was van een soldaat niet meer met haar gesproken en dit samen met een dominee geregeld. Livvy is echter een heel ontwikkeld meisje dat zich dodelijk verveelt op de eenzame boerderij van Ray. Ray is overdag druk op het land en zij wil meer doen met haar leven dan deze hier slijten. Voor ze zwanger werd was ze bezig om te gaan studeren, ze had grootse plannen voor reizen. De oorlog gooide roet in het eten Ze heeft veel interesse in de geschiedenis en als afleiding gaat ze zich verdiepen in het verleden van Ray’s familie. Hoe zijn zij hier ooit terecht gekomen en hoe hebben ze zich als pioniers gered? Wat is er precies gebeurd met de broer van Ray?
Livvy vertelt ook hoe ze in aanraking kwam met de familie van Ray, en daar weer warmte en geluk vond wat ze thuis was kwijtgeraakt. Ook de relatie met Ray groeit langzaam maar gestaag. Ze houdt echter steeds vast aan het idee dat het een verstandshuwelijk is en dat er geen ruimte is voor liefde. Door Ray’s liefde en doorzettingsvermogen lijken ze het te overleven zo samen. Ze heeft ondertussen 2 Japans-Amerikaanse zussen en hun familie leren kennen en onderneemt leuke uitstapjes met hen. Ze leert de familie en het leven in het krijgsgevangenenkamp kennen en hecht veel waarde aan deze nieuwe vriendinnen. Totdat ze er misbruik van maken. Ik was dit gedeelte in de beschrijving alweer vergeten want het gebeurt vrij laat in het verhaal. Het ongeloof, de woede en het verdriet zijn zo mooi beschreven, ik voelde het zelf. Gelukkig komen Ray en Livvy wel nader tot elkaar zodat ze niet helemaal alleen is.
Livvy schrijft dit verhaal als ze oud is en op deze dagen terugkijkt. Ann Howard Creel heeft hier een hele warme en bijzondere schrijfstijl laten zien. Het is echt een boek om mee op de bank te kruipen en jezelf in te verliezen. Ik leerde een nieuw onderdeel van de Tweede Wereldoorlog kennen, de kampen voor Japanse Amerikanen en de gevolgen van Pearl Harbour. Ik was mij er nooit zo bewust van dat de geallieerden ook families achterlieten, dat Amerika ook veel verliezen heeft geleden en de gevolgen daarvan voor de boeren. Voor mij een verrijking in mijn kennis van geschiedenis en ook een ontdekking dat gearrangeerde huwelijken niet altijd slecht aflopen. Als er maar liefde en geduld is dan kom je een heel eind. De titel “Het geluk van gewone dagen” geeft de kern van dit verhaal weer. Het is een hele mooie roman met ruimte voor persoonlijke gevoelens en een flinke dosis geschiedenis.
Geef een reactie