Valerie en haar vriend Nick hebben het vaak over de dood. Ze zijn allebei totaal niet gelukkig thuis. Nick is eigenlijk nergens gelukkig en omdat Valerie zich door Nick zo begrepen voelt en hem niet kwijt wil, doet ook zij of ze school maar niks vindt en of daar alleen vijanden rondlopen. In een opwelling begint ze een Hate List op te stellen: een lijst met mensen die wat haar betreft dood mogen. Nick vindt het een geweldig idee en zo brengen ze samen heel wat tijd door met het beschuldigen en afkraken van docenten en medescholieren. De Hate List groeit.
Valerie krijgt een enorme schok als Nick op een ochtend daadwerkelijk een bloedbad aanricht in de aula van hun school. Ze probeert de schietpartij te stoppen door uiteindelijk tussen Nick en een slachtoffer in te springen. Nick schiet zichzelf door zijn hoofd. Valerie wordt met een schotwond wakker in een ziekenhuis en weet eerst helemaal niet meer wat er is gebeurd. Ze wordt ondervraagd door de recherche, die onder andere de mailwisseling over ‘wie er wel dood mogen’ tussen haar en Nick heeft onderschept. Ze snapt niet dat ze niet heeft ingezien waar Nick daadwerkelijk op uit was en ze wordt aan alle kanten beschuldigd van medeplichtigheid. Zeker van haar vader en beste vriendin komt dat hard aan.Ook voelt ze zich schuldig dat ze ondanks alles Nick mist; zijn lieve en zachte kant, waarvan ze toch zeker weet dat hij die ook had.
Zelden heb ik een Young Adult in één adem uitgelezen maar ‘Hate List’ is niet weg te leggen. Jennifer Brown behandelt in haar eerste boek een actueel thema: pesten, geweld, uitmondend in schietpartijen op scholen. Dit doet ze op een zeer meeslepende wijze. Het boek is geschikt voor jongeren vanaf ongeveer 15 jaar.
Geef een reactie