Verrast. Dit boek heeft me verrast en verrijkt. Niet alleen om de grappige elementen erin, zoals het feit dat de hoofdstukken aftellen tot 0, zoals je aftelt tot het nieuwe jaar begint, of in dit geval de nieuwe aarde. Reinier Sonneveld verrast de lezer met zijn haarscherpe analyse van onze tijd en niet alleen onze tijd, maar ook hoe het al een geschiedenis lang werkt in de mensheid. Hij schrijft zo toegankelijk en tegelijkertijd zo raak, dat je het af en toe moet wegleggen om erover na te denken, om erop te kauwen, om je mening te laten bijschaven, om het door je heen te laten gaan met verwondering en opluchting. Maar ik kon het haast niet wegleggen. Ik heb het in een ademloze adem uitgelezen. Toen kwam ik aan het einde waar vragen per hoofdstuk voor discussiegroepen staan opgenomen en die dus uitnodigen om het nog een keer te lezen en dan samen met anderen en het opnieuw door je heen te laten gaan door erover te praten met elkaar en je weer te laten schaven en helpen. Want het helpt me na te denken als de schrijver uitlegt dat elke ontwikkeling in onze zelfbedachte veiligheid weer onveiligheid en misschien zelfs inleveren van vrijheid met zich meebrengt.
Wat me in het boek het meest trof was de parallel van Jezus’ toelatingsexamen in de woestijn met de conclusies die wij hieruit voor onszelf kunnen trekken. Zelfbeheersing, vrijheid van keus in liefde, en volkomen toewijding zijn de sleutels voor onze eigen leefstijl. Dit verhaal heeft me gescherpt wat betreft mijn eigen motivatie in mijn keuzes wat te denken en te doen. En dan dat zinnetje in hoofdstuk 1: “Meer hebben we niet”. Maar wat hij daarvoor uitlegt is alles. “Jezus ontsloot de mogelijkheid doordrenkt te raken met God”. Als je wilt weten hoe die mogelijkheid ook voor ons is, moet je het hele boekje lezen en natuurlijk de Bijbel. Reinier laat letterlijk zien dat er zo veel hoop is, dat alle deuren naar Gods Koninkrijk openstaan.
Wat me verrijkte was de uitleg hoe Jezus na Zijn opstanding bezig was om herstel te brengen. Tussen Thomas en Hemzelf, Petrus en Hemzelf, Zijn leerlingen onderling. Hij bracht herstel en verbinding. Ik heb altijd preken gehoord over de erkenning van Thomas en de opdracht voor Petrus, maar nooit gezien hoe Jezus de gebroken relaties met Hemzelf herstelt. Verloochening en ongeloof worden weggedaan en er vindt verzoening plaats.
Scherpzinnig, logisch, toegankelijk, appellerend, met humor en diepe ernst, uitnodigend om weer te lezen.
Geef een reactie