Genesis

Marilynn Robinson vertelt in dit boek hoe zij het boek Genesis leest, ziet en ervaart, alsof ze voorin de klas staat. Het is wel even een college, maar niet moeilijk om te volgen. Ze neemt je op een prachtige manier mee om op een nieuwe manier naar de schepping te kijken en zeker ook om op een nieuwe manier de Schepper te zien en te ontmoeten in zijn ontmoetingen met de mens. Deze ontwikkelde vrouw weet waar ze het over heeft. Ze is van de meeste oude verhalen op de hoogte en een van haar conclusies spreken me zeer aan. Genesis springt eruit, is heel anders dan al het andere. Genesis verbloemt niets en daarom kun je prachtige conclusies trekken uit hoe de mensen zich gedragen en hoe God zich gedraagt tegenover de mens. Het is verrassend en het beïnvloedt hoe dan ook je eigen wereld, mens- en Godsbeeld. Dat bedoel ik positief. Op sommige punten kunnen je eigen conclusies afwijken maar haar analyses zijn scherp en helpend om een idee te krijgen van de tijden die in Genesis speelden.

Wat mij het meest opvalt, is de liefde van God voor zijn schepping en zijn mensen, die de schrijfster keer op keer tevoorschijn haalt. God verbindt Zich keer op keer aan mensen.

Met aandacht leest ze de teksten. Ze heeft een bijzonder oog voor de literaire kwaliteit ervan, maar houdt vast aan de gelovige zeggingskracht. Want in deze verhalen gaat het in en door de menselijke verwikkelingen over hoe mensen de goddelijke aanwezigheid hebben ervaren. Ze onthullen ons het karakter van God, voor wie wij mensen van het hoogste belang zijn. God is de God van het verbond. Hij is één en loyaal aan de gehele schepping, is het uitgangspunt van Robinson.
Tegelijk getuigen al de al te menselijke verhalen uit Genesis van de ruimte die God aan de mensen laat om in vrijheid te handelen. Dat is echt anders dan in de literatuur van de omringende culturen in de toenmalige bekende wereld.