Een oude vrouw woont in een holle baobab-boom, diep in de binnenlanden van Afrika. Ze wordt daar verzorgd door inboorlingen, die haar als een geest vereren en ze blikt terug op haar bewogen leven. Verreweg het grootste deel daarvan was ze slavin, in een stad aan de kust. Als jong meisje is ze gevangen genomen. Ze was het eigendom van meerdere, soms wrede mannen, waarvan sommige haar slecht hebben behandeld. Haar laatste eigenaar – en geliefde - neemt haar mee op een ontdekkingsreis die uiteindelijk op een mislukking uitloopt, waarbij hij op een vreselijke manier om het leven komt.
Het verhaal wordt op een bijzondere manier verteld: lyrisch en poëtisch. Af en toe krijg je zelfs het gevoel dat je een gedicht leest. Niet iedereen zal dat kunnen waarderen en daarom is het een boek voor ‘fijnproevers’. De inhoud is echter in zowel literair als historisch opzicht zeker de moeite waard.
Geef een reactie