Prachtige schilderijen en een verhaal vol nood en verlangen vormen samen dit uitzonderlijke boek. Zodra je het openslaat besef je niet meer dat je een boek inkijkt maar waan je jezelf ergens halverwege een berg terwijl je naar de bossen kijkt. De hoofdpersoon Tabitha wordt in dit prachtige schilderij direct geïntroduceerd als deel van onze kwetsbare schepping. In deze plaat voel je al het verlangen door haar opgeheven zoekende blik. Gevaar en verderf, droogte en dood heeft het voor het zeggen. Als je dan eindelijk kunt omslaan naar het volgende beeld begrijp je dat je verlossing wilt, al was het alleen maar voor Tabitha, maar diep in je hart weet je dat het verlossing zal zijn voor jezelf en voor de hele schepping.
Leonard Boekee heeft op een unieke en uitzonderlijk prachtige manier psalm 42 in dit boek in 20 schilderijen verteld. En op de cover is de waterpartij zo vormgegeven dat je een slok wilt nemen, er onder wilt staan, je erdoor wilt laten overstromen. Dit is zo prachtig dat ik me realiseer waarom boeken blijven bestaan, digitaal zou deze cover niet zo spreken.
Dit boek kun je willen hebben om bij de hand te hebben. Als je het hebt, wil je er nog een om te kunnen geven aan iemand die het nodig heeft, ter bemoediging of om te begrijpen waar hij of zij zelf zit, wat er nodig is. Dit verhaal verwoordt het diepste van ons eigen hart en dit boek kan helpen om te reflecteren, stil te staan en opnieuw richting te vinden.
De leeftijd voor de lezer is aangegeven, vanaf 6 jaar. Ik zou willen aanvullen tot 106 jaar.
