Elke dag Gods stem horen. Het kan als je dagelijks in dit dagboek leest. God spreekt je heel persoonlijk toe, bemoedigend, liefdevol als een Vader, een coach, als God. Sarah Young, predikantsvrouw, heeft met haar ervaringen over bidden en Bijbelstudie dit prachtige kleinood geschreven. Het is een klein boekje en kan makkelijk worden meegenomen. De stukjes die voor elke dag geschreven zijn, zijn kort, soms maar een halve bladzijde, maar wat een rijkdom, wat een schat ligt erin. Veel christenen lezen de Bijbel, maar hebben niet de ervaring dat Gods woord voor hen persoonlijk is. Met dit boekje kun je het wel degelijk ervaren. Je hoeft niet meer te twijfelen of God een woord voor jou heeft voor elke dag.
Alle dagstukjes zijn geschreven vanuit de eerste persoon en de spreker daarvan is God. Daarvoor heeft Sarah Young de vrijheid genomen om Bijbelteksten te parafraseren, aan te passen. Slechts hier en daar blijkt het om letterlijke Bijbelverzen te gaan, ze zijn dan schuin gedrukt. Bij elke dag staan onderaan de tekst meerdere Bijbelverzen. Zo kun je in de Bijbel nalezen dat God deze woorden gesproken heeft of dat er zo over het onderwerp in de Bijbel gesproken wordt. Want als je "Dicht bij Jezus" leest, komen regelmatig dezelfde thema's terug; een oproep om niet bezorgd te zijn, je vreugde vinden in de intieme relatie met God, dankbaar zijn, leren vertrouwen, in afhankelijkheid leven, God aanbidden. Overigens moedigt de schrijfster de lezer aan om zelf de Bijbel te lezen en eventueel eigen gedachten en ervaringen op te schrijven tijdens het gebruik van dit dagboek. Dat schrijft ze in haar inleiding, die een degelijke verantwoording geeft over hoe ze tot het schrijven van dit dagboek is gekomen.
Ik heb het dagboek nu twee jaar en in het begin heb ik hierover mijn twijfels gehad. Mag dit? Mag je zo met Gods woord omgaan en God woorden in de mond leggen? Toch kun je het spreken van God wel zo ervaren als je zelf de Bijbel leest. Het dagboek dat Sarah Young heeft geschreven kan daar een hulpmiddel bij zijn. Hoe mooi ook, af en toe staat het mierzoete waar Gods liefde mee wordt doorgegeven, mij een beetje tegen. Soms zijn teksten uit hun verband gehaald en blijkt Gods woord veel radicaler te zijn, worden vermaningen weggelaten. Het idee van een bestraffend God lijkt niet in dit dagboek te passen.
Er worden regelmatig dezelfde Bijbelgedeeltes geciteerd. Aan de ene kant zorgt het ervoor dat er geen verdieping is in geloofsleer, maar juist wel in geloofservaring, wanneer je door het lezen, bidden en Bijbellezen werkelijk groeit in de relatie met God en je leert om je aandacht om Hem te richten en zijn stem in je dagelijks leven te verstaan.
Geef een reactie