Amir, een jongen uit de bovenste laag van de bevolking van Afghanistan groeit op in Kabul. Hij beleeft een gelukkige jeugd totdat zijn bediende, vriend en halfbroer Hassan verkracht wordt door een oudere jongen uit de buurt. Amir worstelt met een enorm schuldgevoel dat hij hiervan getuige is geweest zonder het op te nemen voor Hassan. De innerlijke strijd om verlichting te vinden voor dit schuldgevoel en vergeving is de rode draad door zijn geschiedenis. Intussen komen de Russen en na de Russen de Taliban, maar dan zijn Amir en zijn vader al gevlucht naar de Verenigde Staten.
Khaled Hosseini schrijft op de page-turner manier, je wilt weten hoe het afloopt en je vindt geen rust totdat je de laatste bladzijde hebt gelezen en dan wil je eigenlijk nog weten hoe het verder gaat.
Dit boek geeft inzicht in de verschrikkelijke geschiedenis van Afghanistan en laat je nadenken over de vreselijke gevolgen van de verkeerde daden van mensen door de geslachten heen. Het goede overwint niet altijd het kwaad voor zover we kunnen zien.
De nood drijft Amir uiteindelijk tot God en het is jammer om heel duidelijk te zien dat de godsdienstige werelden zo gescheiden zijn en dat de groep Afghanen in de Verenigde Staten hun eigen cultuur in stand willen houden en geen omgang hebben met christenen, zodat Amir nooit kennis maakt met de vergeving van God door het offer van Jezus.
Een geweldig boek over levensechte mensen in een levensechte cultuur.
Geef een reactie