“We gingen om te baren, verscheept op bestelling van de heren ginds, zeven meisjes die vaak nog niet eens waren gekust.’’ Met die intrigerende zin begint de historische roman De mannen van Maria van Anneloes Timmerije. Een interessant verhaal over de exportbruiden van de zeventiende eeuw.
Maria van Aelst is een van die zeven meisjes. Ze wordt door haar ouders naar de Oost gestuurd, om een reden die pas laat in het boek wordt opgehelderd. De Nederlandse kolonisten in Batavia hebben Hollandse meisjes nodig, om Hollandse kinderen te baren. Maria belandt in de vestingstad in opbouw en wordt daar al snel uitgehuwelijkt. Een saai leven lijkt in het verschiet, maar al na anderhalf jaar is ze weduwe. En daarna ruikt ze aan de vrijheid.
Maria doet iets wat bij andere vrouwen niet opkomt: ze gaat handelen, onder andere in diamanten. Op een gegeven moment koopt ze zelfs een olifant ... In Batavia valt ze o.a. om die reden nogal op. Ook bij Antonio van Diemen, de latere gouverneur-generaal van Oost-Indië. Maria, pas tweeëntwintig jaar, heeft dan net haar tweede man begraven. Ze is rijk en invloedrijk geworden en haar derde huwelijk, met Van Diemen, maakt haar de belangrijkste vrouw van Nederlands-Indië. Maar gelukkig is ze maar zelden. Ook niet als ze na verloop van tijd naar Nederland terugkeert.
De mannen van Maria gaat over een intrigerend onderwerp, waarover ik weinig had gelezen. Af en toe een tikje saai, net als het dagelijks leven van veel vrouwen in die tijd, en hier en daar ook wat simplistisch, bijvoorbeeld als het gaat om het beschrijven van het geloofsleven van de hoofdpersonen, maar toch absoluut een aanrader voor wie geïnteresseerd is in het soms avontuurlijke, maar altijd harde leven in de zeventiende eeuw.
Geef een reactie