EEN EIGENZINNIGE PIONIER
Veel mensen zullen nog nooit van de afgescheiden predikant Hendrik Peter Scholte (1805 – 1868) hebben gehoord. Ik had dat wel. In mijn jeugd las ik het dikke ‘Landverhuizers’ van Risseeuw, en daarin speelt hij een zijdelingse rol. Van Diggelen vond deze dominee zo interessant dat hij zijn levensverhaal in een roman heeft verwerkt. Hij beschrijft Scholte met sympathie, maar als je puur naar de feiten in zijn leven kijkt, kun je je onmogelijk aan de indruk onttrekken dat het geen gemakkelijke man is geweest. Hij was intelligent, welbespraakt, maar ook strijdlustig en omstreden. Toen hij zich aansloot bij de Afscheiding trok hij volle kerken, maar dat niet voor heel lang. Iets dat mede werd veroorzaakt door zijn eigenzinnige optreden en opvattingen.
Uiteindelijk besluit Scholte met een grote groep aanhangers, vooral eenvoudige gereformeerden die het in zowel godsdienstig als economisch opzicht moeilijk hebben, naar de V.S. te vertrekken. De roman eindigt op het moment van dit vertrek. Iets dat ik jammer vind, omdat er juist daarna nog veel in zijn leven gebeurde.
Het onderwerp van deze roman is absoluut interessant voor iedereen die is geïnteresseerd in deze periode. Het boek is echter helaas niet zo goed geschreven. Het is te vaak een opsomming van gebeurtenissen. Er wordt (te) uitgebreid geciteerd uit brieven en preken, waardoor het verhaal erg weinig vaart heeft.
Geef een reactie