Dit historische verhaal dat aan het eind van de 19e eeuw speelt, gaat over een 23-jarige vrouw die verdacht wordt van moord op haar twee dochtertjes. Ze wordt weggestopt in een krankzinnigengesticht waar zich vreselijke taferelen voordoen. En waar liefde voor de zwakkere medemens ver te zoeken is. Onmenselijke behandelingen, zoals mishandeling en vernedering en hard werken zijn daar aan de orde van de dag.
Er wordt dan wel geluisterd naar wat ze te zeggen heeft, maar er wordt absoluut niets mee gedaan. Vertrouwen op God en de hoop haar zoontje Jan nog weer een keer te zien, houdt haar op de been.
Toen ik dit boek las en meegezogen werd in dit verbijsterende en deprimerende verhaal kon ik alleen maar heel dankbaar en blij zijn dat ik in deze tijd leef met zoveel mogelijkheden voor de vrouw om zich te ontwikkelen, hoewel nog niet helemaal vlekkeloos.
Geschreven door Els Florijn als eerbetoon aan vrouwen die onderdrukt worden.
Geef een reactie