Johannes de Doper begint zijn prediking bij de Jordaan. Herodes is bang voor oproer en stuurt Romeinse soldaten naar de plek waar Johannes is. Justus, een Romeinse soldaat, die een slecht leven heeft geleid, krijgt berouw van zijn zonden en laat zich dopen. Hij is in dienst van Herodes en wordt aangesteld als bewaker van Johannes de Doper als deze in de gevangenis zit. Johannes leert Justus heel veel uit de Schriften. Justus raakt ervan overtuigd dat Jezus het Lam van God is Dat de zonden der wereld weg zal nemen.
Als Johannes onthoofd wordt, raakt Herodes helemaal van slag en telkens opnieuw moet Justus Herodes over hem vertellen.
Later ontmoet Justus Jezus. Hij krijgt Hem lief en wordt helemaal vol van Hem. Hij krijgt contact met andere gelovigen onder wie de hoofdman van Kapernaüm wiens knecht door Jezus wordt genezen. Deze heeft een pleegdochter: Hadassa. Justus raakt van haar onder de indruk maar ze blijft op een afstand. Later vertelt ze hem haar aangrijpende levensverhaal. Ze trouwen met elkaar.
Justus trekt er zoveel mogelijk op uit om Jezus te zien. Hadassa begrijpt hem. Justus is bij Jezus’ veroordeling en kruisiging.
Justus heeft Jezus onuitsprekelijk lief en overal waar hij komt, vertelt hij over Hem.
Hadassa en Justus krijgen een zoon die ze Johannes noemen, naar de Doper.
Herodes is viervorst en wil graag koning worden. Hij trekt met zijn gevolg - onder wie Justus en zijn gezin - naar Rome in de hoop dat keizer Galigula hem tot koning zal kronen. Maar de keizer verbant hem naar Gallië.
In Gallië begint Justus een gemeente, die met vijf personen begint maar uitgroeit tot zo’n grote gemeente dat men op verschillende plaatsen moet samenkomen. Ook worden er mensen uitgezonden naar de bergbewoners.
Dan krijgt Justus een enorm verlangen naar Rome.
Dit boek geeft een boeiend beeld van de tijd waarin Jezus leefde. Het is geschreven vanuit het ik-perspectief maar nergens staat hoe de ik-figuur heet. Beetje vreemd, dus heb ik hem maar Justus genoemd. De liefde voor Jezus van de eerste christenen is heel mooi, invoelend geschreven.
Jammer dat er enkele storende fouten in staan:
Boven een hoofdstuk staat: Aquila wordt gegeseld maar in het hoofdstuk wordt zijn vrouw Priscilla gegeseld.
Verder komen er wat anachronismen in voor:
Er wordt gelezen uit het Oude Testament en uit de Bijbel. Die begrippen bestonden nog niet, er werd gesproken over de Schriften.
Justus bidt zo vurig dat hij de Heilige Geest voelt. Die was in dit hoofdstuk nog niet uitgestort.
Het woord kerkenraad had beter ‘leiding van de gemeente’ kunnen zijn.
Geef een reactie