Het boek Dan nog van Huub Oosterhuis, uitgebracht in oktober 2024, bevat een verzameling gebeden die de dichter en theoloog door zijn leven heen heeft geschreven. Ze weerspiegelen iets van zijn levenslange werk om religieuze taal los te maken van dogma’s en deze meer open en toegankelijk te maken. En dat is met deze samenstelling ook zeker gelukt. Zijn gebeden hebben een diepe inhoud. Met korte kernachtige teksten worden poëtische en contemplatieve reflecties op God en de mens gegeven. Hij zoekt naar God Die eigenlijk niet met woorden te vatten is. God Die soms zo ver weg lijkt en niet ingrijpt, terwijl wij wel aanhoudend bidden en smeken. Blijven we uitzien naar verlossing of bidden wij Zijn woord van bevrijding? Zijn persoonlijke doorleving van het spirituele heeft hij met diepgang voelbaar gemaakt. Hij geeft woorden aan een relatie die voorbij de alledaagse zichtbare werkelijkheid reikt. Ze raken tot in het hart en motiveren om tot expressie te komen in je verhouding tot de Ander. Zij laten zien wat het betekend om mens te zijn. Deze gebeden geven je een richting maar antwoorden niet. Soms hebben wij een voorspreker nodig om uiting te geven aan wat in ons leeft. En zo gaan deze gebeden voor ons uit en bieden ze troost.
Hoewel de teksten toegankelijk zijn, moet je de inhoud soms meerdere malen lezen om de essentie echt goed tot je door te laten dringen. Dit boek lees je daarom ook niet in één keer uit. Elke dag één of twee gebeden geeft al genoeg stof tot bezinning. En dat past wel bij een biddend leven, waarin we los moeten komen van een jachtig tastbaar bestaan en tijd nemen om te kunnen staan in een relatie tegenover Jij.
In de inleiding worden kort en bondig enkele theologische gedachtes over bidden beschreven. Ook hier worden geen kant-en-klare antwoorden gegeven. Juist het vragend zoeken maakt dit boek zo aansprekend. Bij het lezen wordt makkelijk je nieuwsgierigheid gewekt naar het leven en gedachtegoed van de schrijver maar eigenlijk is het mooi dat dit boek hier geen ruimte voor maakt. De lezer is aan zet om persoonlijk richting te bepalen en zicht te verhouden tot het onuitsprekelijke.
