De auteur van deze Engelstalige studie heeft zich goed in de materie verdiept. De vraag die centraal staat is: Wat is de positie van Israël en van de Joden? Hierbij richt hij zich vooral op de visie van de zogenaamde Zionisten. Wel brengt dat meteen een probleem met zich mee, want wat is een Zionist? Paas neemt de lezer mee door heel de kerkgeschiedenis om deze vraag te beantwoorden. Hij neemt de Bijbel als uitgangspunt. Zijn stelling is: nadat Christus is gekomen is de enige weg tot behoud het geloof in Hem, voor zowel Joden (Israël) als andere volken. Sindsdien heeft Israël geen enkele speciale plaats meer bij God, maar zijn wij met alle christenen 'het nieuwe Israël'.
Zeer veel christenen zijn dit niet met hem eens, maar zien een aparte plaats voor het oude volk van God in de geschiedenis (en toekomst). Paas legt de verschillende visies uit en weerspreekt deze. Zijn stelling is dat philosemitisme (in het kort: Jodenliefde) in de geschiedenis steeds de neiging heeft gehad om te leiden tot antisemitisme (Jodenhaat).
Als je die laatste zin goed tot je door laat dringen moet je huiveren. Dus als wij om Gods volk geven, zal dat leiden tot Jodenhaat? Hier gaat de auteur volgens te ver. Mooi vond ik het dat hij erop attendeert dat God al bezig is met het redden van mensen sinds Genesis 3. Gods volk van alle tijden en plaatsen zal bestaan uit Joden en gelovigen uit andere volken. In die zin horen we allemaal bij elkaar en vormen we samen Gods volk. Dat er christenen zijn die vinden dat Joden in deze tijd geen bekering nodig hebben is volgens Paas een verkeerde visie. Dat kan ik met hem eens zijn. Echter, hij draaft wat dat betreft nogal door alsof het hier een zeer grote groep betreft. Aan dit alles koppelt hij de visie op het duizendjarig rijk en de grote verdrukking, de wederkomst van Christus en de verschillende visies daarop. Het lijkt er soms op dat hij vindt dat zijn visie op Israël nodig is om zalig te worden, zoveel nadruk wordt erop gelegd.
Alles bij elkaar is het een interessant boek om te lezen voor mensen die zich in theologische geschilpunten willen verdiepen. Mijn persoonlijke visie hierop is dat het weliswaar boeiend is om te lezen, maar niet nodig voor ons behoud. Ons wordt gevraagd in Christus te geloven en ja, bij punten die ik zelf 'randzaken' noem zijn er veel verschillen. De Bijbel is er duidelijk over dat de weg tot behoud niets anders is dan Christus alleen. Bij al het andere moeten we maar eenvoudig de Bijbelteksten lezen, kennen en laten staan, zonder eigen interpretaties. Inlegkunde heeft de mens al te vaak op verkeerde sporen gebracht. De toekomst zal het leren.......
Ondanks het feit dat ik het niet altijd eens ben met de auteur verdient dit boek 4 sterren, vooral omdat het een goede studie betreft met veel voetnoten naar literatuur en naar de Bijbel.
Graag geef ik deze nuance van de auteur aan u als bezoeker door:
"Alleen wil ik er toch even op wijzen dat ik philosemitisme in mijn boek niet zie als een normale vorm van liefde of sympathie voor Joodse mensen, maar als een obsessieve gefascineerdheid door het volk van de Joden, die abnormaal is en in de geschiedenis herhaaldelijk is omgeslagen in Jodenhaat."
Geef een reactie