Boekenmening

Precies midden in dit boek stelt Speake de volgende vragen: Zou ik het vreselijk vinden als ik … wegdeed? Zou mijn leven op de kop staan als ik geen sociale media meer gebruikte? Zou ik het gevoel hebben dat mijn leven stopt als ik mij een poos niet meer met mijn hobby bezighield? Kan ik mijn vrijwilligerswerk of werk in de kerk opgeven zonder dat ik het gevoel heb dat ik mijn identiteit kwijt ben?

Hiermee toont zij aan dat het haar niet specifiek om suiker gaat, hoewel dat ook een verslaving is en dat deze verslaving steeds meer voorkomt. Vooralsnog is het veilig om een boek als dit te schrijven. Ze wordt erom gewaardeerd. Maar zodra ze voorstelt om 40 dagen zonder alcohol door te brengen, wordt haar wetticisme verweten.

Als je de supermarktschappen als weerspiegeling van de behoefte in de maatschappij aanmerkt, zie je de proteïneplanken, lactosevrije, glutenvrije en suikervrije producten langzamerhand plaats veroveren, hoewel het langzaam gaat. Nog steeds zit suiker in bijna alle supermarktproducten.

Het zich letterlijk uitdijende obesitasprobleem geeft aan dat het niet snel genoeg gaat.

Wendy Speake is een van de schrijvers die het probleem in eigen leven geestelijk aangaat. Wat is er mooier dan in plaats van op je eigen lusten gericht, op Jezus gericht te leven. En vanuit Hem op de ander gericht te leven? Het zit ‘m in de kleine dingen. Pak je als eerste je telefoon als je opstaat, of nestel je je met de Bijbel en een kop thee in bed of op de bank om je aan Gods woord te laven?

Het mooiste is, als je de 40 dagen uitdaging aangaat, als je het met vrienden kunt doen. Je kunt bij elkaar verantwoording afleggen en delen hoe het gegaan is de afgelopen dagen.

Hoewel je in 40 dagen niet meteen je hele levensstijl verandert, is dit een goed begin. Juist omdat het breed is aangepakt in het boek. Je wordt niet veroordeeld. Er zijn geen lijstjes met wat je dan beter kunt doen. Dat laat de schrijfster totaal aan jezelf over. Zij vertelt uit eigen ervaring. Bijvoorbeeld dat het de eerste dagen lastig kan zijn en je zelfs chagrijnig kunt zijn of hoofdpijn kunt hebben. Maar ja, dat is je lichaam. Je bent niet alleen je lichaam. Richt je met je hart en je verstand op God en betrek Hem in je leven bij elk ding dat je doet.

Verslaving begint met een logische reactie. Je wilt stress, verdriet, pijn, rouw, verveling of wat dan ook niet in je leven. Je vindt uit dat iets er even tegen helpt. Suiker, porno, alcohol, winkelen en nog vele andere ‘verdovende’ middelen. Wat op de lange duur echt helpt is, dat je je verhaal kwijt kunt bij God en andere mensen; jij je geliefd voelt, doordat er naar je wordt geluisterd en je je geholpen weet door Gods Woord en de bemoediging van de mensen om je heen.

Bijna aan het eind van haar boek, dat een uitstekend werkproces blijkt te zijn, met goede vragen aan het eind van elk stuk om te reflecteren op wat je leest, door Pauline Vervoorn opgesteld, zegt ze: “De sleutel om een vol leven te leiden na dit vasten is om jezelf er bewust aan te herinneren dat je voldaan bent. Maak de keuze om te geloven dat God jou verzadigd heeft en leef er dan ook naar.”

God leidde haar na een aantal keren van suiker te hebben gevast, meer issues bij de kop te nemen, zoals koffie, sociale media, alcohol. Dat is het mooie van dit boek het leidt je naar de onbegrijpelijke vreugde van minder is meer. Meer van Gods leiding, meer van Gods liefde, meer van Gods volheid. Ze eindigt het boek met: Stop met vasten als je wilt, maar blijf je tegoed doen. Geniet van God.

Dan zijn er nog twee helpende bijlagen met goede tips om jezelf te helpen een goede levensstijl te onderhouden en goede boeken over hetzelfde onderwerp

Ik ben op het moment van recenseren ongeveer twee weken aan het vasten en ontdek bij mijzelf dat ik in sommige misvattingen geloofde. “Ik kan nooit zonder een ontbijt de dag doorkomen, dat ga ik niet redden tot de lunch.” “Het is supersaai als je op het eind van de avond niet gezellig iets kunt eten bij een borrel.” “Ik kan vast niet omgaan met hongergevoelens.” In de praktijk blijkt dat niets van dit alles waar is. Ik ben energieker, vrolijker en kan makkelijk een ontbijt of een avondborrel missen. Bovendien kauw ik elke hap veel vaker, waardoor ik me meer dan verzadigd voel. Het blijkt steeds dat ik te veel op mijn bord heb geschoven. Mijn buik is al platter, mijn ochtenden zijn vol blijdschap en vrede als ik in mijn Bijbel lees. Ik ervaar meer rust en haast me minder door de dag en ik kon een potje voetballen met mijn kleinkind langer volhouden.