Boekenmening

Het valt te doen!

Geert Jan Blanken heeft eenenvijftig kleine verhalen van Kierkegaard verzameld en bewerkt. De verhalen zijn elk op een pagina geplaatst en een groot aantal ervan wordt vergezeld met een prachtige illustratie. Deze illustraties zijn gemaakt door Timon Both. Het boekje vol levenswijsheden is mooi vormgegeven door een van de illustraties als voorblad te nemen. Hiermee wordt het boekje een mooi geschenkboek om anderen een groot plezier mee te doen en Kierkegaard-liefhebbers te verrassen. Het is een boekje dat het niet verdient om in een boekenkast dienst te doen maar op een tafel te liggen waar meer mensen langskomen, zodat het opgenomen kan worden, en willekeurig opengeslagen en steeds opnieuw een glimlach ontlokt of een moment van doordenken.

Een boekje dat het verdient om oud en zacht te worden, doordat generaties mensen het steeds weer oppakken.

De god met de blauwe ogen

Babah Tarawally beschrijft het verblijf van een jonge Sierra Leonees in een asielzoekerscentrum in ons land. Hij heet Ilaja en is verliefd op een meisje dat hij via een datingsite heeft gevonden.

Een zin is me erg bijgebleven. De vrijheid in het AZC is erger dan een gevangenis. Er is geen structuur zoals in een gevangenis. Je mag staan en gaan waar je wilt, als je je stempeltje op een bepaalde dag maar wel haalt. Voor de rest is het om het even of je eet of niet, slaapt of niet. Er is werkelijk niets anders te doen dan wachten en dat is gekmakend.

Maar Ilaja wil graag vooruit en probeert wat Nederlands te leren. ‘Zijn’ meisje te ontmoeten. De procedures te verhaasten door contact met een goddelijke middelaar. Zijn advocaat te bellen wanneer hij een maas in de wet ziet. Dat pleit voor hem.

Maar zoals zo veel mannen uit landen verderop is hij niet bestand tegen de hoerenbuurt en als ik zijn eerlijke verslag lees, schaam ik me kapot voor mijn eigen land. En nergens worden naast de letterlijk en figuurlijke goedkoopte gerept over de gezondheidsprijs die hoerenlopers en hoeren vaak moeten betalen voor deze praktijk. Ook schaam ik me voor dit meisje dat hij echt ontmoet en voor wie hij belangrijk is zolang hij ‘gered’ moet worden. Ze heeft geen respect voor haar vader noch haar vriend en dumpt hem zodra er een andere asielzoeker ‘gered’ moet worden.

Ik gun het veel vrouwen dat ze dit boek lezen en erover nadenken over hoe ze zich kleden en hoe ze zich gedragen binnen onze multiculturele sferen.

Overigens heeft dit verhaal een schokkend einde. Wat doen wij weinig moeite om mensen uit een ander land goed te begrijpen. We zijn werkelijk te naïef.

De seks is onverbloemd beschreven. Ontnuchterend wanneer je romantiek zoekt of wilt dat deze jongen de mooie weg van de allesomvattende en niet de egocentrische liefde vindt.

De hardheid van de oorlog wordt ook onverhuld beschreven. Dit kan schokkend zijn voor de lezer.

Buigen en regenbogen

Magda, Sophia, Josephina en Mathilde zijn vrouwen uit een Nederlandse familie van wie de geschiedenis zich voor een deel in Nederlands-Indië afspeelt. De roman die gebaseerd is op de correspondentie uit de familie van de auteur bestaat voor een deel uit brieven, die letterlijk zijn verwerkt in het verhaal. Dat maakt het extra boeiend, je blijft doorlezen.

Josephina, die al jong heeft leren buigen voor onrecht (de Japanners in de Tweede Wereldoorlog) trouwt een narcistische echtgenoot. In haar streven naar overleven, maakt ze zichzelf wijs dat haar man toch goed voor haar zorgt. Door altijd zijn kant te kiezen, raakt ze de liefde uit het oog met alle gevolgen van dien.

Het verhaal speelt zich deels in het heden en in het verleden af, maar door de duidelijke indeling is dit geenszins storend. De auteur neemt de lezer mee in de subtiele manier waarop het een narcist lukt om veel mensen een rad voor ogen te draaien, en hoe het hem lukt zijn slachtoffers aan zich te binden.

De titel verwijst naar de Japanners waar de personages voor moeten buigen en naar de regenboog als een symbool voor de hoop op God.

Er is een nieuwe omslag voor dit boek gekomen, dat nog treffender de inhoud verbeeldt.

Waarom de wereld een hel nodig heeft

Geloven wij vandaag nog in een hel? Huijgen betoogt dat de wereld een hel nodig heeft omdat het kwaad zijn plek moeten krijgen. In deze essay, die een bewerking is van zijn inaugurele rede aan de Protestantse Theologische Universiteit, geeft hij alvast de eerste verkenning van zijn onderzoek op dit onderwerp.

In het verleden is de hel nog wel eens ingezet als bangmakerij en veroordeling vanuit morele superioriteit. Sommige mensen zijn daardoor bang voor het oordeel en de hel. Anderen staan er onverschillig tegenover of hebben de hel als mogelijkheid losgelaten. In het alledaagse spraakgebruik komt de term hel steeds vaker voor, maar in de kerk en de theologie lijkt zij steeds minder aandacht te krijgen. De vraag die in deze essay opgeworpen wordt, is wat wij vandaag de dag nog met de hel kunnen.

Huijgen noemt eerst drie manieren hoe in de traditie over de hel is nagedacht. Hij verkent ook de Bijbelse gronden voor deze visies. De Bijbel blijkt niet zo eenduidig te zijn. Huijgen komt met een nieuw motief om over de hel te spreken. Hij belicht daarbij aan de hand van Jezus’ neerdaling naar de hel vooral het aspect van uitsluiting. De hel draait om uitsluiting en veel minder om pijniging. Een belangrijk motief hierbij is dat er recht gedaan moet worden. Het kwaad moet ergens blijven. De hel is in Gods oordeel de uiteindelijke bestemming voor het kwaad. In Christus’ neerdaling heeft Hij het kwaad en de dood overwonnen. De verlossing is daarmee een beweging waarbij de hel haar plaats toegewezen wordt. Het kwaad moet zowel persoonlijk als in de wereld worden weggedaan zodat het goede en het leven overblijft. De hel is daarom voor de mens de plek waarbij je compleet wordt uitgesloten, daar waar je volledig van God bent losgekomen. Zo lang er leven is, zijn sommige ervaringen en situaties misschien wel hels, maar is er altijd hoop. Het kwaad komt een keer ten einde en wordt weggedaan. Huijgens conclusie is uiteindelijk dat er alleen zinvol over de hel gesproken kan worden als dit in het licht van Jezus gedaan wordt. De dreiging van de hel staat altijd in het licht van de overwinning van Christus. Zij is dan ook alleen vol te houden in geloof.

Net als in zijn eerdere werken behandelt Huijgen ook hier weer een boeiend en verrassend onderwerp. Zonder dat hij duidelijk positie voor bestaande visies kiest, heeft hij hiermee een hoopvolle boodschap weten te geven. Zijn schrijfstijl is vlot en aansprekend. Erg mooi is ook dat de voorbeelden met kleurrijke illustraties aangevuld worden. Alle nieuwsgierigheid naar het vervolg is gewekt. Ik kijk uit naar zijn uitgebreide studie over dit onderwerp.

Onverbloemd

Tegelijkertijd met dit boek ontving ik het boek Uitputtelijke liefde van Janneke Plas-Kuipers om te recenseren. Het was interessant om te merken wat de overeenkomsten zijn in de twee boeken en wat de verschillen zijn. De overeenkomsten zijn vooral de manieren hoe de vrouw om kan gaan met haar seksualiteit. Hoe fout het kan lopen met je seksualiteit als je een fout beeld hebt gekregen van wie je zelf bent. Op allerlei manieren lopen we als vrouw wonden op die te maken hebben met onze seksualiteit. En al die wonden hebben te maken met de vraag welke plaats onze seksualiteit in ons leven inneemt en wat het voor ons leven betekent.

De ondertitel van dit boek: Schaamteloos eerlijk over intimiteit en seksualiteit schiep verwachtingen bij mij, die niet zijn waargemaakt. De schaamteloze eerlijkheid ging veel meer over ervaringen en gevoelens in onze ziel, die ons mede hebben gevormd tot wie we zijn. Misbruik, onwetendheid, onvolwassenheid, onverantwoordelijkheid, geen weet hebben van de grenzen waarbinnen de seksualiteit hoort, het beeld dat porno levert over de vrouwelijke seksualiteit, schaamte, schuldgevoelens, erbij willen horen, de geliefde pleasen tot en met gedissocieerd vrijen. Dit is een eerlijkheid die openbaarheid verdient in de hele breedte van de samenleving. Hoe komt het toch dat er zo veel gewondheid is op seksueel gebied?

De schrijfster houdt de boodschap van het boek helemaal op vrouwelijke grond en de oplossingen die ze aanreikt om op een ‘goede manier’ met je seksualiteit om te gaan beperkt zich tot de vrouw zelf. Ze vergoddelijkt de seksualiteit zelfs en noemt het de levensstroom door middel waarvan je volheid ervaart.

Minpunt:

Bijna ridicuul is de stelling dat in haar beleving een kind ontvangen nooit het doel kan zijn van seks. Dat dit samenhangt met de sfeer van het boek waarin zelfbeminnen wordt verheven tot een daad van aanbidding en iets dat compleet is als je dat in je eentje doet, is ontegenzeggelijk maar strijdig met hoe we als man en vrouw geschapen zijn en met welk doel we geschapen zijn. Het gaat in die zin niet over de intimiteit tussen man en vrouw, maar de intimiteit van jezelf met je eigen seksualiteit.

Pluspunt:

Je kunt leren van Annets “schaamteloze eerlijkheid” dat alle vrouwen, wie je ook bent en waar je ook woont, worstelen met seksualiteit vanwege een universele gebrokenheid.

Maar lees vooral ook het boek Onuitputtelijke Liefde van Janneke Plas-Kuipers die een weg aanwijst van zelfcompassie die meer in de lijn ligt van de weg van de Heer Jezus Christus.

Onuitputtelijke liefde

Liefde voor jezelf is een fundamenteel uitgangspunt in je leven. Maar door schuldgevoelens, schaamte, gebrokenheid en onvoldoende kennis worstelen mensen hiermee. Aan de hand van het verhaal van Jezus die de vrouw bij de put ontmoet, laat de schrijfster zien hoe je op een goede manier compassie mag hebben met jezelf. Ze vertelt het verhaal van de vrouw en stelt achter elk hoofdstuk een paar reflectievragen.

In het tweede deel van het boek werkt ze het thema zelfcompassie uit in Bijbels perspectief. Ze houdt het daarbij niet bij eigen ideeën maar leent inzichten van beroemde mensen zoals Eva Eger en Henri Nouwen. De opmerkingen dat we kunnen leren denken en leven, niet vanuit een tekort maar vanuit dankbaarheid en de rijkdom die God geeft, heeft me getroffen.

In het derde deel geeft de schrijfster je een jaar lang opdrachten om hiermee bezig te zijn.

Dit boek is er om je vooral meer vertrouwd te maken met de liefde van God door het beoefenen van zelfcompassie aan de hand van de Bijbel en opdrachten.

Het geheim bij mij thuis

Rhodé heeft ouders met een verstandelijke beperking. Daardoor gaat er in het gezin, met haar twee jongere zusjes, regelmatig iets mis. Zij moet zorgen dat haar zusjes ‘s morgens op tijd de deur uit gaan. Omdat haar moeder weinig doet, moet ze ook het huishouden draaiende houden. Daarbij heeft haar zusje Lotte vaak onbeheersbare driftbuien die Rhodé op moet vangen. Lotte heeft een vriend die niet te vertrouwen is. Rhodé maakt zich daar zorgen over, maar kan dat niet delen met haar ouders, want die zien dat niet.

Rhodé moet zoveel tegelijk doen, dat haar schoolwerk eronder lijdt. Als ze er op een dag achter komt dat haar ouders veel schulden hebben, weet ze zich geen raad. Ze roept de hulp in van Jan, de gezinscoach.

Rhodé schaamt zich voor haar ouders, terwijl ze ook van hen houdt.

Gelukkig heeft Rhodé ook vriendinnen, maar ze wil hen niet confronteren met haar thuissituatie. Totdat één vriendin wel een keer bij haar thuiskomt.

Gelukkig neemt die vriendin het heel goed op en dat voelt voor Rhodé als een opluchting.

Joke heeft een prettige schrijfstijl. Met dit boek geeft ze de lezer een inkijkje in een niet-doorsnee gezin. Mooi hoe ze hierin ook de Bijbel laat spreken.

De zoen kampioen

Op de voorkant van het boek staat een vrolijk zwijntje. Hij heet Kliko en is dol op zijn oma. Hij luistert naar alles wat oma zegt. Soms is hij ongehoorzaam. Maar dan maakt hij het weer goed met oma. Door oma een kusje te geven. Dat vindt oma fijn. Ook laat hij een boertje. Dat klinkt zo gezellig. En nog een windje, want dat vindt oma lekker ruiken.

In het bos komt Kliko andere dieren tegen. Kliko wil hen graag helpen en gelukkig maken met kusjes. Maar zij zijn heel anders dan oma, ze vinden hem vies. Hoe moet dat nu verdergaan? Heeft Kliko nu geen vriendjes meer?

Een boek met kleurrijke tekeningen van Michel de Boer, vooral om voor te lezen (4-6 jaar), maar als je kind iets ouder wordt, kan het boek ook zelfstandig gelezen worden. Dubbel plezier dus. Het verhaal is grappig, gezellig en ook een beetje uitdagend wat taal betreft. Je kind leert dus terwijl het plezier heeft. Helaas is een rode prullenbak bruin van kleur getekend, dat kan verwarrend werken. Maar dat is dan ook het enige minpuntje. Enne…. Ik verklap alvast dat het goed afloopt!

Dagblad bedreigd

Michel, Sander en Rhodé brengen met hun klas een bezoek aan het Reformatorisch Dagblad dat vijftig jaar bestaat. Dan komt er een persalarm binnen. De krant wordt bedreigd door een groep dierenactivisten. Ze tweeten dat het RD niet meer veilig is. Er is al meer gebeurd op de Veluwe, er worden dieren vrijgelaten en gebouwen in brand gestoken.

Rhodé en Sander gaan met hun vriend Michiel en hun ouders op de Veluwe kamperen met de camper. Ze lezen tweets over de activisten en komen in actie. Er volgende verschillende nachtelijks fietstochten naar de vermoedelijke locatie van de activisten. Uiteindelijk worden ze op een spannende manier ontmaskerd.

Een leuk en spannend stripboek voor de jeugd, maar niet alleen voor de jeugd. Leuk om bekende gebouwen van de Veluwe in de strip tegen te komen. Interessant om te lezen hoe het er op een redactie van een krant aan toe gaat.

De strip is geschikt voor kinderen vanaf 10 jaar. Ik vind het meer geschikt voor jeugd vanaf 12-13 jaar.

Goed tienerwerk

Het hoofddoel van de cursus is het toerusten tot effectief tienerwerk.

De cursus is vooral praktisch, met als doel meer te weten over wie tieners zijn, welke veranderingen er in hen plaatsvinden en wat hun specifieke behoeftes zijn. Daarvoor is het nodig om kennis te nemen van zes basisprincipes. Bij de bespreking en toepassing van deze principes vind je vaak informatie over hoe het voor andere tienerleiders of voor de auteur was in hun tienerwerk.

Bijvoorbeeld: Ik was gericht op wat ik moest doen en wat de jongeren van mij moesten leren. Nu besef ik dat ik een andere houding had moeten hebben. Bij de actie luisteren in het principe Dichterbij komen en samen onderweg gaan. Het is interessant om te zien hoe de auteur de tienerleiders met goede opmerkingen en vragen helpt om na te denken over hun eigen houding ten opzichte van hun tieners.

Het tweede principe dat hieruit voortkomt is Vragen stellen en luisteren.

Als model voor zes basispricipes in het omgaan met tieners, jongeren in de leeftijd van ongeveer 12 tot 17 jaar, heeft de auteur gekozen voor het gesprek dat Jezus had met de Emmaüsgangers.

In het tweede hoofdstuk worden de doelstellingen van de basisprincipes uitgewerkt. In het tweede deel van dit hoofdstuk wordt over de toepassing van de principes gesproken. Je kunt bijvoorbeeld op veel manieren luisteren: met je oren, maar ook met je ogen, met je verstand en ook met je hart én met je geest. En… wees niet bang voor stiltes.

In dit boek staan bijvoorbeeld een model voor de onderwerpen die aan de orde zouden moeten komen op de tienergroep en manieren over hoe die aan de orde zouden moeten komen. Daarna volgt een praktische enquête die je onder de tieners kunt houden na verloop van tijd. Ook wordt duidelijke gemaakt hoe je verantwoordelijkheden kunt delegeren onder de oudste tieners en waarom je dat zou kunnen doen.

Het cursusboek is eerlijk over wat je nodig hebt als je tieners leidt en hoe je het kunt verprutsen en ook wat het je kost aan tijd en energie en inzet en zelfs je zelfbeeld. En dat is nog voordat de helft van de cursus voorbij is.

Hoofdstuk 3, bijna op de helft van het cursusboek, gaat over de puberteit. Ontwikkeling, communicatiestijlen, leerstijlen, levensvragen, emoties, identiteit en geloof. Het woord veiligheid komt vaak terug. Elk onderdeel wordt versterkt door goed gestelde vragen; mooie voorbeelden; praktische suggesties of spiegelvragen. Hoe ervoer jij dat zelf als tiener?

Een van de meest prachtige voorbeelden over hoe je tieners aan het denken kunt zetten over Gods geschenk van seksualiteit is het verhaal over Gerard en zijn brommer. Prachtig!

Eenvoud en doeltreffendheid gaan gepaard met begrip over de meest gelaagde onderwerpen.

Een cursusboek voor tienerleiders. Een goed cursusboek voor tienerleiders. Een uitstekend boek voor tienerleiders. Simon Monster heeft op het Union Bible Theological College in Ulaanbaatar in Mongolië van 2003 t/m 2021 als docent jaarlijks de lessenserie Hoe doe je goed tienerwerk? gegeven. Dit nadat hij 18 jaar tienerleider was geweest (en 13 jaar teamleider van tienerleiders), eerst in Oldebroek en daarna in Nunspeet. Intussen is dit cursusboek vertaald in het Engels en erna ook vertaald in het Nederlands, wat niet alleen een tekstvertaling inhoudt maar vooral ook een volledige bewerking die aansluit bij de betreffende culturen.

Voor gebruik van het boek, neem contact op met de auteur: simonmon@securenym.net

202573

Recensie

Jouw waardering

202572

Recensie

Jouw waardering

202571

Recensie

Jouw waardering

202570

Recensie

Jouw waardering

202569

Recensie

Jouw waardering

202568

Recensie

Jouw waardering

202567

Recensie

Jouw waardering

202566

Recensie

Jouw waardering

202565

Recensie

Jouw waardering

202564

Recensie

Jouw waardering