202627
Auteur
Type boek
Recensie
Datum
Waardering
Recensie
God eerst is een Bijbels dagboek voor jongeren van 14 tot begin 20. Het is prachtig uitgevoerd in goud en blauw, in samenwerking met Jan Heijnen met harde kaft en ingebonden. Het boek bevat 366 dagen en 366 teksten van ongeveer een half A4 met een duidelijke structuur.
De tekstplaats.
De tekst een kort verhaaltje of toelichting.
Een stelling met een of twee vragen.
Een gebed.
Het is een cadeauboek voor mensen die serieus zijn met God en elke dag iets uit Zijn Woord op zich willen laten inwerken en overdenken en het bespreken met God zelf. Het kan ook als Bijbelstuk in een gezin met tieners en adolescenten gebruikt worden. Dan is het een werkboek in cadeauverpakking en moet er voldoende vertrouwen zijn om het hart met elkaar te delen en gezamenlijk te bidden.
Pluspunten:
Zowel de tekstplaats als de vraag zijn dikgedrukt en vallen direct op. (Ik kreeg de neiging om het boek door te bladeren en alle vragen te lezen, zoals ik geneigd ben om alle theelabels te gaan lezen als ik een pakje openmaak).
Alle Bijbelboeken leveren een of meer teksten voor de dagstukken.
Sterk pluspunt:
De vragen nodigen uit om dieper na te denken over je eigen geloof en leefwijze met God.
Minpunten
Ik zag een verduidelijkend kader bij een tekst over Daniël. Dat was prachtig! Dat had misschien vaker toegepast mogen worden.
Veel namen komen voorbij. Ik heb de indruk dat je toch wel wat meer van de Bijbel moet weten om bij sommige teksten te snappen waar het om gaat. Hoewel Ineke Marsman haar best doet om het dicht bij de jongere van vandaag te brengen.
Jouw waardering
Like en deel deze recensie:
202626
Auteur
Type boek
Recensie
Datum
Waardering
Recensie
Geen twee mensen zijn gelijk; mensen die ongewenst kinderloos zijn omarmen de leegte op verschillende manieren. In dit boek lezen we dagboekfragmenten van Joanne over haar lege hart, de weg die zij gaat als kinderloze vrouw. In het bijzonder in haar omgeving van de Joodse cultuur. Daarnaast vind je verslagen van gesprekken die zij voerde met Nederlanders over het al dan niet krijgen van kinderen en hun ervaringen en expertise.
Zelf ben ik ook ongewenst kinderloos, ik herken de pijn van Joanne. Het is een moedig besluit om hierover met zoveel mensen in gesprek te gaan. Het onderwerp is niet populair en weinig besproken. Joanne breekt daarmee. Het dagboekfragment over het kleine handje van het kind van een ander in jouw hand; dat raakte me diep. Enerzijds genieten van het moment, anderzijds de pijn die door je lichaam en ziel gaat, omdat het niet jouw kind is. De jaarlijkse Moederdag die voorbijgaat als een gewone dag. De familiestam die bij jou eindigt. En meer van deze dingen. Het komt allemaal aan bod, ook de kinderloze man. En dan komt bladzijde 232:
als leegte
ruimte is
en ruimte
leegte
Dat is kinderloosheid! De manier om ermee om te gaan, de leegte omarmen.
Behalve een persoonlijk verhaal, vind je in dit boek veel wijsheden uit de Joodse cultuur en van anderen. Het niveau is hoog. Aan de ene kant vond ik dat mooi, maar er zal een flinke groep Nederlanders zijn voor wie het woordgebruik en de universitaire taal een drempel zijn. Maar je kunt die gedeelten ook overslaan. Er zit een aantal overlappingen in de verslagen van gesprekken; kinderloze vrouwen en de wonderen die hun overkwamen zie je meermalen voorbijkomen; Sarah, Rebekka, Rachel, Hannah, bijzonder gezegende vrouwen uit de Tenach
(Bijbel). Het bundelen van gesprekken maakt het boek erg veelzijdig, heel knap gedaan. Ik miste wel de troostvolle tekst uit Jesaja 54: ‘Zing vrolijk, onvruchtbare, u die niet gebaard hebt, breek uit in gejuich en jubel het uit, u die geen weeën gekend hebt, want de kinderen van de eenzame zijn talrijker dan de kinderen van de getrouwde, zegt de Heere.’ Het gaat vooral over pijn en verwerking daarvan, maar wat heeft G’d, zoals Hij in het boek genoemd wordt, veel andere zegeningen klaarliggen voor de onvruchtbaren.
Wat fijn dat er aandacht wordt geschonken aan zo’n kwetsbaar onderwerp. Ik heb het gelezen als ervaringsdeskundige, maar ook als recensent. Dat was dubbel. Soms kon ik vanwege mijn persoonlijke gevoelens niet verder lezen, het kwam zo dichtbij, het raakte mijn lege hart. Toch ben ik blij dat ik het las, ik ervoer dat ik meer ruimte heb gecreëerd in de leegte die ik ken.
Jouw waardering
Like en deel deze recensie:
202625
Auteur
Type boek
Recensie
Datum
Waardering
Recensie
In de Barteljorisstraat in Haarlem was het horlogebedrijf van de familie Ten Boom gevestigd. Toen het bedrijf in 1937 honderd jaar bestond, werd Corrie officieel de eerste vrouwelijke horlogemaker van Nederland. Een paar jaar later brak de oorlog uit en kwamen er onderduikers bij de Ten Booms in huis. Boven in het huis, in Corries slaapkamer, werd een speciale ruimte gebouwd die de Engelenbak werd genoemd. Daar moesten de onderduikers heen vluchten als er onraad dreigde. Het ging acht maanden goed, toen werd er verraad gepleegd. De hele familie werd opgepakt.
Zes Joden zaten drie dagen in de Engelenbak, toen werden ze bevrijd door vaderlandslievende agenten.
Corries vader overleed in de gevangenis en Corrie en haar zus Betsie werden gedeporteerd naar concentratiekamp Ravensbrück. De meeste Ten Booms overleefden de oorlog niet maar Corrie kwam als door een wonder vrij.
Na de oorlog reisde Corrie naar Duitsland om te vertellen wat ze in de oorlog had meegemaakt. Ruim dertig jaar lang tot haar dood in 1983 bracht ze in meer dan zestig landen haar boodschap van vergeving, liefde en hoop.
Dit is de bekende geschiedenis van Corrie ten Boom, opgetekend door een Amerikaanse auteur. Hij heeft zeer goede research gedaan en heeft het verhaal van Corrie aangevuld met goed onderbouwd aanvullend materiaal. Ook het verhaal van Anne Frank wordt zijdelings beschreven.
De auteur heeft een prettige schrijfstijl, het boek is bijzonder boeiend en leest als een trein.
Een klein minpuntje betreft de omslag, niet het huis van de Ten Booms staat op de cover maar heel andere huizen.
Jouw waardering
Like en deel deze recensie:
202624
Auteur
Type boek
Recensie
Datum
Waardering
Recensie
Twee vrouwen die elkaar niet kennen, ontmoeten elkaar in Haifa op een terras. De een is Joods, de ander christen. Chavah, de Russische vorm van Eva, vertelt Mariska haar levensverhaal. Het staat symbool voor de geschiedenis van het volk Israël en tegelijkertijd voor hoe kwetsbaar en krachtig de vrouw is. Het woord van God is voor beide vrouwen een bron van troost en op een natuurlijke manier komt dat in hun gesprek naar voren. Kracht en kwetsbaarheid; schuld en onschuld; goed en kwaad; liefde en eigenbelang, het loopt dwars door deze geschiedenis, die elke lezer zal aangrijpen. Van de naamgeving tot de zegen is dit een prachtige novelle die het verdient om meer keren gelezen te worden.
Jouw waardering
Like en deel deze recensie:
202623
Auteur
Type boek
Recensie
Datum
Waardering
Recensie
Heb je ooit ervaren dat God afwezig was of jou lang liet wachten op antwoorden? Of ben je soms teleurgesteld geraakt hoe God jouw leven leidde? Adam Mabry kende dit gevoel ook en neemt je mee in de lessen die hij uit deze ervaringen geleerd heeft. Met Bijbelse voorbeelden laat hij zien dat we daarin niet alleen hoeven te staan. Hij neemt Habakuk als vertrekpunt. God die ondanks al het bidden en roepen zolang stil blijft. Of Abraham die zolang moest wachten tot God Zijn woord in vervulling bracht. En Elia die ondanks al zijn eigen inspanningen zo moedeloos werd. Of Jezus die angstig Gods wil aanvaardde en uiteindelijk verlaten werd.
Adam laat ons zien dat God in de emotioneel beleving misschien wel afwezig lijkt, maar juist ook in deze crisis heel nabij is. Onze ervaring is niet altijd gelijk aan de realiteit van de ´Ik ben die Ik ben´. Hij moedigt de lezer aan om lessen te trekken uit onze ervaring van Gods afwezigheid of traagheid. God heeft een doel met Zijn zwijgen. Soms moeten we leren af te zien van onze eigen behoeftebevrediging of moeten we leren loslaten om ons vertrouwen in God te verdiepen.
Soms moet geleerd worden jezelf niet in Gods plaats te zetten, maar jezelf te onderwerpen aan Gods soevereiniteit. Adam vergelijkt dit groeiproces met een kind dat moet leren om volwassen te worden. En daarin mogen we verwachtend blijven uitzien en vertrouwen dat de verlatenheid niet oneindig zal zijn. God heeft ons niet als kinderen aangenomen om ons daarna te negeren.
Vooral Gods vaderhart zet hij centraal. Hij schrijft heel pastoraal en met veel compassie vanuit zijn eigen ervaringen. Hij gebruikt daarbij ook levendige voorbeelden vanuit zijn eigen rol als vader. Hij legt geen sterke nadruk op zijn eigen ervaringen van verlatenheid en hij geeft ook geen theologische antwoorden. Zijn doel is vooral om gelovigen te bemoedigen en hoop te geven. In het geloof zal niet alles halleluja zijn. Het is daarbij nodig om juist ruimte en openheid te creëren voor deze ervaringen van verlatenheid en elkaar hierin te bemoedigen. Elk hoofdstuk behandelt een ander aspect van verlatenheid en eindigt met diverse werkvormen om biddend te verwachten, te belijden, te leren van je spirituele familie en op te zien naar Jezus die de grootse verlatenheid ervaren heeft.
Van harte aanbevolen aan alle lezers die willen leren uit de momenten dat God soms afwezig lijkt. Een nadeel is wel dat dit boek momenteel alleen in het Engels te verkrijgen is. Een vertaling naar het Nederlands zou heel welkom zijn.
Jouw waardering
Like en deel deze recensie:
202622
Auteur
Type boek
Recensie
Datum
Waardering
Recensie
Alleen al de kaft van het boek, met subtiel een ooievaar en dromedaris erin verwerkt, is indrukwekkend. Wat kan ik nog zeggen over een boek dat door alle bekende recensenten in Nederland is bejubeld?
Vooral de vorm van het boek vond ik verrassend. In feite lees je losse verhalen, die één gemeenschappelijke factor hebben; ze hebben iets te maken met het leven van Eliza May Drayden. Zij leefde rond 1850 op het platteland van Yorkshire. Zij was een eenvoudige vrouw, maar ze schreef en rond haar schrijven doen veel verhalen de ronde in het dorp. Zelfs in de twintigste eeuw nog. Wie was deze vrouw, wat is er met haar aantekenboekje gebeurd? Al is ze de hoofdpersoon, er is geen verhaal over haar.
Zelf zegt Daanje inspiratie te hebben gehaald uit het boek ‘Weithering Heights’. Dat kan ik niet echt zeggen. Twee dingen hebben de boeken wel gemeen: waar Weithering Heights twee verhalen heeft, heeft dit boek er elf. En in beide boeken speelt het bijgeloof van mensen in die tijd een zeer grote rol. Bij Daanje is deze soms te veel aanwezig.
Het boek begint somber en indrukwekkend. Het eerste verhaal is dat van een aflegster. Altijd bezig met de dood, altijd in gezelschap van lijken van mensen die afgelegd moeten worden. De manier waarop Daanje dit beschrijft is imponerend, dicht bij de werkelijkheid en laat je rillen. Het meest indruk maakte op mij het verhaal van de tweeling, je moet het echt lezen om mee te leven met een meisje dat er niet mocht zijn. Altijd in de schaduw levend, niet eens aangegeven bij de geboorte.
Om het boek te lezen moet je wel ergens tegen kunnen. De dood speelt een centrale rol en alles wordt tot in detail beschreven, Het boek is niet prettig, niet leuk, maar geeft wel een goede indruk van het leven rond 1850 op het Britse platteland. Poëzie is verwerkt en past goed bij het boek.
Omdat veel ‘verstopt’ zit lukte het me niet meteen alles te pakken. Die ervaring hebben anderen ook. Daarom een boek om beslist binnenkort nog eens te herlezen. Knap, indrukwekkend, maar vooral intrigerend.
Jouw waardering
Like en deel deze recensie:
202622
Auteur
Type boek
Recensie
Datum
Waardering
Recensie
Angst ervaren we allemaal weleens. Maar wat als je in duizend angsten zit? Als de angst je belemmert? Angst is soms helpend maar kan ook een slechte raadgever zijn. Marinus van den Berg en Maartje Punt hebben in dit boek het begrip angst heel treffend verwerkt. Met kleurrijke gedichten en prachtige illustraties hebben zij de vele gezichten van angst in beeld gebracht. Herkenbaar, soms heel treffend in eenvoud en hier-en-daar met een luchtige kwinkslag. De woorden of beelden die gebruikt worden, laten regelmatig een verrassend perspectief zien. Het ademt hoop doordat angst woorden, maar niet het laatste woord krijgt.
Bij enkele gedichten ontstond bij mij de verwondering hoe met weinig woorden de kern zo scherp aangesneden kan worden.
“Leegte
het weegt niets
maar is toch zo zwaar”.
De vormgeving van het boekje is heel verzorgd. Elk gedicht is van een illustratie voorzien. Bij één gedicht ontbreekt een illustratie, wat tijdens het lezen als een pijnlijke lege plek gevoeld werd. Het is ook jammer dat in de gedichten ook wat taalfouten achtergebleven zijn. Maar waar angst graag wijst op alle imperfecties, getuigt de liefde van de schoonheid die vele malen groter is.
Jouw waardering
Like en deel deze recensie:
202621
Auteur
Type boek
Recensie
Datum
Waardering
Recensie
Een goed doorleefd verhaal zal je altijd raken en een indruk achterlaten. Dit boek, verkozen tot theologisch boek van 2023, doet dat ook. Rechtstreeks vanuit het hart en met een emotionele bewogenheid, blikt rabbijn Awraham Soetendorp samen met journaliste Annemieke Laclaire terug op zijn leven. Als Jood geboren, werd hij in de oorlog als baby in een koffer naar een onderduikersgezin gebracht en pas na twee jaar weer herenigd met zijn ouders. Zijn leven werd gevormd door deze vroegere ervaring en de pijn van de Holocaust. Toch heeft Awraham zijn pijn en zijn schuldgevoelens weten om te zetten in hoop. Als vertegenwoordiger van het liberaal Joods gedachtegoed heeft hij zich altijd ingezet voor verzoening; verlangend naar vrede en recht. Hij richt zich op een betere wereld, uitstrekkend naar de oogst die in het heden gezaaid wordt. Door het hele boek wordt voelbaar dat elke levensles een heilig moment is die in stilte en in de kleine ogenschijnlijk alledaagse ervaring geleerd wordt. Zijn persoonlijke indrukken, vormgegeven in verhalen, gedichten en allerlei anekdotes worden toegankelijk met de lezer gedeeld. Een boek dat je in één adem uitleest.
Jouw waardering
Like en deel deze recensie:
202620
Auteur
Type boek
Recensie
Datum
Waardering
Recensie
Steeds vaker maken de schrijvers van misdaadboeken gebruik van werkelijk bestaande hoofdpersonen. Zo is de voormalige Duitse kanselier Angela Merkel tot speurder gepromoveerd (of gedegradeerd?), net zoals de onlangs overleden Engelse koningin Elisabeth. Dit gebeurt met wisselend succes. Jessica Bull nam het idee over en bombardeerde de bekende achttiende-eeuwse schrijfster Jane Austen tot haar held. Een interessant idee.
Pluspunten.
Om een boek met Jane Austen in de hoofdrol te kunnen schrijven, moet de auteur iets, en het liefst behoorlijk veel, afweten van de tijd waarin ze leefde. Jessica Bull blijkt zich goed te hebben ingelezen. Ze schetst de man/vrouwverhoudingen en andere culturele feiten behoorlijk waarheidsgetrouw. En in die context zet ze een interessant misdaadraadsel neer, dat veel lezers zal boeien. Op een nuchtere en soms bijna vrolijke toon maakt ze hen deelgenoot van haar avonturen.
Minpunten.
Het is heel lastig voor hedendaagse schrijvers om echt terug te gaan in de tijd. De Jane Austen van Jessica Bull is erg bijdehand. Vermoedelijk veel bijdehanter dan de echte schrijfster ooit had durven zijn. Voor zover bekend heeft die dan ook geen misdaden opgelost.
Jouw waardering
Like en deel deze recensie:
202619
Auteur
Type boek
Recensie
Datum
Waardering
Recensie
De psalmen zijn rijk van inhoud, maar is het ook begrijpelijk voor kinderen?
Carlien van Westenbrugge liep er als moeder tegenaan dat er woorden in de psalmen voorkomen die kinderen niet kennen. Juist omdat er zo’n rijkdom in de psalmen ligt, is het belangrijk om dit aan de kinderen mee te geven.
Voor in het boekje staat een voorwoord voor ouders en voor kinderen.
Vanaf psalm 1 t/m psalm 150 heeft de schrijfster versjes genomen om dit helder en duidelijk aan kinderen uit te leggen.
Ieder psalmversje wordt in drie bladzijdes beschreven. Op de 1ste bladzij staat het psalmversje met een tekening. Op de 2de en 3de bladzij de uitleg, met aan het eind een vraag.
Goed om op die manier het kind aan het denken te zetten en het kan een aanleiding zijn tot een mooi gesprek. Dit boekje is een mooie aanvulling én hulpmiddel in de christelijke opvoeding. Het zal zeker in een behoefte voorzien.
Op de voorkant is een vrolijk, gekleurd hertje te zien. De tekeningen binnen in het boekje zijn eenvoudig en zwart-wit. Dat is jammer. Gekleurde illustraties zouden het boekje nog aantrekkelijker hebben gemaakt. Vooral voor kinderen die nog niet kunnen lezen zou dit extra waarde en betekenis kunnen hebben.
Jouw waardering
Like en deel deze recensie: