Avondtij

De auteur van dit boek, Cindy Martinusen, woont samen met haar man en drie kinderen in Noord- Californië. Ze heeft meerdere boeken op haar naam staan en reist voor onderzoek geregeld naar Europa. Naast schrijven houdt Cindy erg van sneeuw, skiën en is ze graag thuis bij haar gezin. Ze vindt het een uitdaging om een goed evenwicht te zoeken tussen het schrijven, workshops geven en haar verantwoordelijkheid als vrouw en moeder. Avondtij is een mooi vormgegeven boek. Het heeft een romantische omslagillustratie en een goede, regelmatige bladspiegel.

Cindy Martinusen vertelt een indringend verhaal over liefde en bedrog, afscheid nemen en aanvaarding. De belangrijkste personen in deze roman zijn: Carrie, haar man Jason en de zevenjarige Eddie. Lauren en Graham Michaels spelen ook een hoofdrol. Omdat Carrie niet lang meer te leven heeft gaat haar hartsvriendin, Lauren, op zoek naar een voorwerp dat een belangrijke rol in dit boek speelt.

'Alles wat ik nodig heb, is informatie. Ik zou hier niet staan als het niet nodig was. Je hebt iets achtergelaten in Italië, weet je nog?'

Heden en verleden lopen in elkaar over door middel van indringende flashbacks. Telkens wordt er een tipje van de sluier opgelicht, zodat er vanuit verschillende verhaallijnen zicht komt op de pijnlijke afsluiting van een romantische vakantie in Italië.

Die zomer. De pijn van een voorbijgegaan seizoen. Slechts een paar maanden die haar (Carrie), zoveel jaren later nog achtervolgden...

Onder het lezen stapelen de vragen zich op. Waarom liet Graham Carrie in de steek? En vooral: wat voor duister geheim droeg deze mysterieuze Ier met zich mee?

Avondtij is een indrukwekkend boek. Wat mij het meeste trof was de gevoelige beschrijving van Carries worsteling met haar ziekte. Het zette me stil bij de broosheid van mijn eigen leven. Als ik wist dat mijn leven ten einde liep, wat zou ik dan nog willen doen? Carries aanvaarding van 'Gods weg met haar' raakte me diep.

Persoonlijk vond ik het niet gemakkelijk om vanuit drie verschillende gezichtspunten te lezen. Herhaaldelijk moest ik in het begin terugbladeren omdat ik in de war raakte. Wie is nou wie? Misschien kan de uitgever in de toekomst gebruik maken van meer witregels, zodat de personen duidelijker onderscheiden worden en niet in elkaar overvloeien.

Voor lezers, die niet van een hapgrage brok houden, zal dit echter geen belemmering vormen. Avondtij is een boek dat het verdiend om gelezen te worden!