Boekrecensies vanuit christelijk perspectief

De volgende boeken zijn gerecenseerd door

Antoinette Schram

Het verhaal begint lang geleden in 1833 als de patriarch van Donkerland, Pieter de Witt vertrekt uit de Oostkaap en na een lange tocht door Zuid-Afrika, zijn stok plant in een stuk grond aan de rivier de Tugela in Natal. Hij claimt een stuk land vanaf de stok een half uur lopen in alle windrichtingen en bouwt Donkerland. Dit doet hij samen met Mafungwashe, een zwarte vrouw die hij tijdens zijn tocht op zijn pad is gekomen. Zij dankt haar leven aan hem en wordt zijn bediende. Hij noemt haar Eerste.
Voor de hoofdpersoon, Ruurd den Broeder, was de Hef toen hij nog een kind was de plek waar God woont, hoog als de wolken. Hij is een succesvol zakenman. De opvolging van zijn bedrijf Offmarin is geregeld en hij kan rentenieren in een penthouse in een van de nieuwe wolkenkrabbers op Zuid, met uitzicht op de Hef en Katendrecht, de wijk van zijn jeugd. Dat hij iets onder de leden heeft, lijkt hij in eerste instantie nog niet toe te willen geven. Hij heeft nog plannen voor een klein adviesbureau 'Stay' voor milieuvriendelijke energieprojecten aan de kust. Daarvoor neemt hij een jonge studente in dienst, Kathleen. Maar terug in Nederland wil hij vooral zijn verleden onder ogen komen, zijn familie opzoeken, uitleggen waarom hij zo hals over kop is vertrokken. Is het nog goed te maken?
Door een opmerking van haar moeder “Wij woonden in de oorlog schuin tegenover een werkkamp” gaat Josje (alter ego van Janne IJmker) de situatie van de Joodse werkkampen in de Tweede Wereldoorlog onderzoeken. Zij leest daarvoor veel boeken, brieven van gevangenen, speurt op internet, neemt interviews af met oude buurtbewoners en laat haar moeder haar verhaal vertellen. De roman Wij hadden het leven lief is een mix van de bandopnamen, waarin Rieke vertelt over haar herinneringen aan de oorlog, notities van Josje en geschreven brieven van Samuel, een joodse gevangene in het kamp.
De kinderen uit groep 3 van Juf Fiep gaan naar zee omdat Kas zijn A diploma heeft gehaald. Met een boot en een band beleven de kinderen weer een spannend avontuur, dat mis gaat als een van de kinderen in het water valt.
Elisabeth Musser beschrijft meerdere verhaallijnen die bij elkaar komen in het vluchtelingencentrum De Oase in Oostenrijk. Er is het verhaal van Hamid uit Iran, die onverwacht moet vluchten, omdat zijn dochter een Bijbel heeft gekregen. Er zijn verhalen van Bobbie, die ooit als zendeling in Oostenrijk werkte, maar halsoverkop het land heeft verlaten. Er is het verhaal van een sceptische Tracy, die met haar tante Bobbie een laatste reis naar Oostenrijk maakt, nu haar tante ongeneeslijk ziek is. Er zijn verhalen van de mensen die achterblijven, in Iran, in Oostenrijk en in Amerika.
Katja van Kesteren is 21 jaar als de oorlog uitbreekt. Ze heeft een onbezorgd leven, misschien een beetje leeg omdat ze, hoewel ze al een jaar getrouwd is met arts Daniel, nog geen baby heeft. Om haar lege dagen te vullen trekt ze nog regelmatig naar de kruidenierszaak van haar ouders in het centrum van de stad. In het grote katholieke gezin is extra hulp altijd welkom. Ook op 14 mei als haar jongste zusje Lieke van vier ziek is. Haar ouders vinden het goed als Lieke met Katja meegaat. Ze zijn nog maar net vertrokken als ze worden overvallen door het bombardement. Samen met haar broer Thijs kan ze een schuilkelder bereiken. Katja beseft nauwelijks hoe haar leven in één klap is veranderd.
In de roman 'En het werd stil' schuilt Janus den Dunnen tijdens een verschrikkelijke herfststorm in de Biesbosch in een kooihuis, de woning van iemand die eenden vangt. Het is 1917. Terwijl hij zich probeert te redden, blijkt gelijk al dat er meer aan de hand is. In de volgende hoofdstukken vertelt Janus zijn levensverhaal.
Decor voor deze roman is Zeeuws Vlaanderen. In Zeedijk aan de Westerschelde woont Leon, een schijnbaar onbewogen man, althans dat zou een buitenstaander kunnen zeggen, want de eerste regels maken al duidelijk dat Leon meer voelt dan dat hij laat zien: "Daardoor dachten de mensen dat hij een sterke man was; dat hij een innerlijke kracht bezat die verdriet en pijn op een manier sneller dan de tijd kon verwerken."